Czasami odkrywając własne pomyłki mamy wrażenie, że zawaliłyśmy, że nieodwracalnie przegrałyśmy nasze życie. W sposób zawiniony, lub całkiem...
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński39
Beata Kołodziej
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Zielona Biedrona Raz pewna Biedrona chciała być zielona. Zjadła dwa świeże ogórki, trzy zielone cebulki, zielone jabłuszko agrest z kiwi or...
Zielona Biedrona Raz pewna Biedrona chciała być zielona. Zjadła dwa świeże ogórki, trzy zielone cebulki, zielone jabłuszko agrest z kiwi oraz gruszką… I nic. Zerka w lustro Biedrona, lecz jest nadal czerwona… Zjadła zatem w zielonej kuchni, na zielonym blacie, przy zielonej herbacie bardzo dużo szpinaku, łodygę tataraku, liść sałaty spory i dwa wielkie pory – i nic. (...) Fragment wiersza "Zielona Biedrona".
1 osoba to lubiKiedy wziąłem klejnot do ręki i przyjrzałem mu się uważnie, nieco się zdziwiłem. W złocie osadzony był kryształ podobny do halitu. Wokół poł...
Kiedy wziąłem klejnot do ręki i przyjrzałem mu się uważnie, nieco się zdziwiłem. W złocie osadzony był kryształ podobny do halitu. Wokół połyskiwało kilka mniejszych kamieni o niezwykłym blasku. Przypominały mi kryształy mocy. Całość była nie tylko piękna, ale… wydawała się znajoma. - Agenor miał takie coś na szyi! – szepnęła mi Alusia prosto w ucho. Aż podskoczyłem, tak mi zaświszczało w głowie. - Nie dmuchaj mi w ucho! – syknąłem. - Psst! – upomniał nas Skarbnik. – Nie pora na pogaduszki. Otrzymaliście niezwykły dar. To znak „Przyjaciół Wszystkich Krain”, który pomaga przekraczać granice światów! Nie mówcie o tym nikomu. Tylko kilka istot na świecie może pochwalić się takim skarbem! - Jak to… i my… my możemy tak po prostu go sobie mieć? – zamrugała oczkami Alusia. - Zasłużyliście na to. Zdobyliście kryształy jasnego promienia! Zaskarbiliście sobie przyjaźń Kryszałków, Agenora, Królowej Ba-Zal, ciepłolubków i lunaków… To dowód, że mogę wam zaufać.
1 osoba to lubi