No proszę - "ślepej kurze ziarno" czy jakoś tak. Książka z saloniku prasowego, po sensownej obniżce. Przypadek jak zwykle, ale jaki. Podoba mi się ta książka, pomimo że dzieje się w niedalekiej i wydumanej przyszłości. To że ludzie w tej książce wymieniają masowo narządy, bo boją się śmierci jest mało ważne. Najważniejsza jest postać głównego bohatera, windykatora długów. Możecie sobie go wyobrazić jak siedzi przed wami w fotelu z cygarem w jednej ręce, a szklanką whiskey w drugiej, mówiąc "Synku, to posłuchaj tego...". To człowiek z którym mógłbyś wypić cysternę wódki i przeżyć. Jego poczucie humoru, w większości czarnego, cynicznego i sarkastycznego zaraża czytelnika śmiechem. Każdy rozdział czy podrozdział kończy się jego "złotą myślą". Ot, taki staromodny facet, który niejedno widział i ma swoje zdanie na to wszystko co się wokół niego dzieje. Sama fabuła to liczne retrospekcje, które wyszły książce na dobre. Da się to czytać i nie zgubić. Fajna historia może nieco pokręcona ze względu na to jak pracują ci windykatorzy, ale warto sobie w weekend tą książkę przeczytać. To takie literackie "coś innego", jeśli rozumiecie co mam na myśli.

No proszę - "ślepej kurze ziarno" czy jakoś tak. Książka z saloniku prasowego, po sensownej obniżce. Przypadek jak zwykle, ale jaki. Podoba mi się ta książka, pomimo że dzieje się w niedalekiej i wydumanej przyszłości. To że ludzie w tej książce wymieniają masowo narządy, bo boją się śmierci jest mało ważne. Najważniejsza jest postać głównego bohatera, windykatora długów....