Szalenie cięzko jest mi zrecenzować tę ksiązkę, gdyż z jednej strony jest bardzo bardzo.. głupia, a z drugiej kapitalna. Czemu... zaraz ocenicie sami.

Przystąpiłam do jej czytania z niecierpliwością: dobre całkiem recenzje, na okładce facet z bardzo wilkołaczym wyglądem no i wilkołaki w treści. Oraz Szkocja. Kombinacja, która ciągnie mnie jak magnes do wszelkiego dzieła pisanego.
Jednak już od początku mimo solidnego zainteresowania odrzucało mnie to co opisano jako skrót z tyłu... ociekając wręcz erotyzmem. Myśli sobie człowiek, "Cholera... Zmierzch w wydaniu wilkołaczym z seksem!".
No ale kupiłam. Sięgnęłam po nią dosłownie wczoraj wieczór, odsapnąwszy po wielowątkowy wspaniałym "Czarnym Pryzmacie".

Przyznac muszę, że od pierwszej strony do jakiejś 80-siątej czytałam z typowym wyrazem twarzy "WTF?!" stwierdzając, że chyba się przejechałam, a blada, potulna panienka i niebezpieczny, drapieżny facet, który już na samym początku dobiera się do niej pod prysznicem a ona jęczy i stęka jak dziewica, drżąc z strachliwej niecierpliwości w stylu "i chciałabym i się boję" (uwaga są opisy, na szczęście nie obrzydliwe) jako żywo przypomniały mi kicz dla nastolatek pani Meyer w wersji 18+. Miałam szaloną ochotę rzucić tą książką w kąt, przeklinając na czym świat stoi. Ale wytrwałam do momentu gdy nagle stał się cud.

Otóż... w pewnym momencie bohaterowie nagle okazali sie całkiem inni niż się zapwiadało. On ukazał nieco ludzkiego oblicza, ona niesamowity pazur. Dialogi z bzdurnie głupich, nagle zaczęły iskrzyć humorem i ciętymi ripostami, wydarzenia, przewidywalne z początku do bólu i statyczna akcja raptem stały się nie do przewidzenia. Nasunęła mi się myśl iż autorka wpierw zapatrzywszy się na "Zmierzch" spróbowała się powzorować, a potem ktoś jej chyba porządnie przyłożył z wrzaskiem "Kobieto! Ożyw akcję i pisz sama bo nikt ci kolejnej kopii tamtego romansidła nie kupi!".
Otworzyłam szeroko oczy... i zatonęłam.
Ludzie... 2 w nocy, książka przeczytana, a ja przeklinam, że już koniec, ciskając nią w kąt! :D

A cóż my mamy tak naprawde w treści:
Pół wampirzyca-pół walkiria, 70 letnia dziewica, która nie wie kim jest.
Wódz szkockiego klanu wilkołaków, co po 150 latach uwięzienia u wampirów wyczuł węchem partnerką swego życia i uwolnił się by do niej dotrzeć i się z nią złączyć na wieki.

Jakież było jej zdumienie gdy nagle znikąd w Paryżu, który sobie zwiedza szukając prawdy o swej osobie, pojawia się ponadprzeciętnie przystojny dwumetrowy drapieżny mężczyzna, niewątpliwie istota nadnaturalna, która z miejsca chce jej "wsadzić" to i owo, gwałtowny, wściekły i cholernie seksowny. A nasza dziewica najpierw ulegle daje się pomiętosić pod prysznicem (3 baza), a potem zawiera z nim pakt: on jej nie tknie, póki ona go o to nie poprosi, a w zamian ona pomoże mu dotrzeć do domu do Szkocji.

I w tym momencie zaczyna się treść dla której dałam książce 4 gwiazdki. Kapitalnie wciąga, rozbawia, opisy erotyczne nie jadą harlequinem ani ostrym erotykiem, ale są, bo w sumie jak myślicie, czego dotyczy tytułowy "wściekły głód" z jego strony? Baby mu trza do wyrka:D A jej... paru innych rzeczy, równie wściekle potrzebnych.

Innymi słowy - polecam. Początek trzeba przebrnąć. Potem to czyta sie juz samo, pożerając czas, rozbudzając wyobraźnię i przynajmniej w moim przypadku, rozbudzając jeszcze wiekszą tęsknotę za zwiedzeniem Szkocji.

Szalenie cięzko jest mi zrecenzować tę ksiązkę, gdyż z jednej strony jest bardzo bardzo.. głupia, a z drugiej kapitalna. Czemu... zaraz ocenicie sami.

Przystąpiłam do jej czytania z niecierpliwością: dobre całkiem recenzje, na okładce facet z bardzo wilkołaczym wyglądem no i wilkołaki w treści. Oraz Szkocja. Kombinacja, która ciągnie mnie jak magnes do wszelkiego dzieła...