Niedawno zgłosiłam się do udziału w pewnym przedsięwzięciu, związanym z książką Jagody Wochlik „Milczące słowa”. Zapisałam się na listę osób, które po kolei miały otrzymywać jeden egzemplarz książki, wędrującej po całej Polsce. Bardzo spodobał mi się ten pomysł, więc bez wahania poprosiłam o dopisanie mnie na listę, żebym także mogła się zapoznać z tą książką. Kiedy listonosz mi ją dostarczył, otworzyłam kopertę i od razu zaczęłam czytać.

Nie żałuję ani chwili poświęconej przeczytaniu tej książki. Jest ona naprawdę niesamowita! Opowiada historię Zuzanny i Henry’ego Gota, który poznają się w niezbyt ciekawych okolicznościach. Zuzanna – zwykła dziewczyna, studentka, która ma przyjaciół, adoratora i uwielbia śpiewać piosenki w barze karaoke przez przypadek pewnego wieczoru jest świadkiem czyjejś śmierci. Wtedy właśnie spotyka Henry’ego Gota, który i ją ratuje od śmierci. Jest wampirem, który wydawać by się mogło, jest pozbawiony wszelkich uczuć i traktuje innych jak przedmioty. Jak początkowo odebrałam tę postać. Jednakże kolejne wydarzenia pokazują, że mogę utwierdzić się w tym przekonaniu. Zuzanna odwiedza swojego wybawcę, gdyż czuje, że jej życie należy odtąd do niego. Niestety Henry traktuje ją jak przedmiot, a potem sam ma zamiar ją uśmiercić. Okazuje się jednak, że pomimo swojego czasem niezrozumiałego zachowania posiada uczucia. Jak to wszystko się kończy? Otóż… Zaskakująco! Dlatego warto samemu zapoznać się z tą lekturą.

Książka może i pozostawia trochę do życzenia, jeśli chodzi o formę, ale rozumiem to, że jest to wydanie autorskie, które nie było „poskładane do kupy” w sposób stuprocentowo profesjonalny. Mimo to książkę jak najbardziej da się przeczytać, pomimo zdarzających się literówek, ale jak już powiedziałam, ja to rozumiem, a czasami w wydaniach wydawniczych jest ich o wiele więcej. Poza tym samo to, że w ogóle ta książka została wydana, zasługuje na dużego plusa, ponieważ naprawdę było warto!

Wracając jeszcze na moment do postaci – czasem możemy wśród nich dostrzec samych siebie w sytuacjach, które oni przeżywają. Borykają się bowiem z problemami, które wcale nie są tak odległe od tych, które my sami przeżywamy. Zachęcam zatem bardzo gorąco do zapoznania się z tą książką, ponieważ czyta się ją bardzo przyjemnie i szybko. Jest napisana zrozumiałym językiem, dlatego też wydaje się taka zwykła, ale i niezwykła, ponieważ nie ma w niej chwili na nudę, gdyż cały czas coś się dzieje. Jedne wydarzenia przeplatają się z innymi powodując coraz większe zaciekawienie u czytelnika, co bardzo mi się spodobało, gdyż nie lubię książek, w których akcja rozwija się trochę za wolno.

Nic więcej dodać już chyba nie powinnam, żeby nie zniechęcić Was do przeczytania „Milczących słów”, gdyż chcę, żeby książka pozostała w swojej większej części tajemnicą, którą każdy z Was sam musi poznać. Dziękuję bardzo za to, że miałam możliwość przeczytać tę książkę, bo naprawdę zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Okazuje się, że czasem nie należy chować swojej twórczości do szuflady, ale wręcz przeciwnie – powinno się pokazać ją światu!

Niedawno zgłosiłam się do udziału w pewnym przedsięwzięciu, związanym z książką Jagody Wochlik „Milczące słowa”. Zapisałam się na listę osób, które po kolei miały otrzymywać jeden egzemplarz książki, wędrującej po całej Polsce. Bardzo spodobał mi się ten pomysł, więc bez wahania poprosiłam o dopisanie mnie na listę, żebym także mogła się zapoznać z tą książką. Kiedy...