Szokująca, bardzo angażująca etycznie i moralnie książka: jak ja bym się zachował na miejscu więźnia, karnego żołnierza, biednego chłopa? Co bym zrobił, jako członek AK czy NZS gdybym miał zdecydować, czy opuszczone mieszkanie bogatego Żyda mają rozgrabić nazistowscy żołnierze czy polscy chciwi sąsiedzi?
O ile widzę wielką podłość w zajmowaniu majątku żydowskiego, tak nie do końca rozumiem obiekcje dotyczące grabieży rzeczy należących do pogrzebanych trupów niewynikające przecież z chrześcijańskiego poszanowania zmarłych i pojęcia profanacji; dlatego niniejszym oświadczam, że podzielam pogląd Sokratesa dotyczący ciała po śmierci i proszę wyrywać mi wszelkie złote zęby, moje kości rzucać psom a czaszką grać w piłkę, bo mój szkielet to przecież nie ja (ale tutaj problem jest taki, że umierający Żydzi przecież nie wydawali takiej zgody). Roi się tu od problemów etycznych i właśnie dlatego lektura jest mimo małej objętości długa, bo musimy sobie nieustannie odpowiadać na pytania.

Dziwne jest to, że w przedmowie Jan T. Gross pisze, że książka powstała na zamówienie i w całości napisała ją Irena Grudzińska-Gross, a na okładce widnieje ona tylko jako współautorka J.T. Grossa, bardzo nieelegancko! No i cytowanie anonimowych wypowiedzi z komentarzy do blogów internetowych... Serio, pani Ireno?

Szokująca, bardzo angażująca etycznie i moralnie książka: jak ja bym się zachował na miejscu więźnia, karnego żołnierza, biednego chłopa? Co bym zrobił, jako członek AK czy NZS gdybym miał zdecydować, czy opuszczone mieszkanie bogatego Żyda mają rozgrabić nazistowscy żołnierze czy polscy chciwi sąsiedzi?
O ile widzę wielką podłość w zajmowaniu majątku żydowskiego, tak nie...