Chciałabym napisać, że jest to powieść ponadczasowa. Ale nie mogę. Problemy Mady i Marcin są takie niedzisiejsze...bo znam gorszych chuliganów i większe przewinienia niż te, o których mowa w książce. Niemniej jednak to nie kłopoty Marcina są tu tematem przewodnim, ale miłość. Taka pierwsza, taka świeża. I niepewna, na zasadzie końskich zalotów i mijania się niczym czapla z żurawiem. "Zapałka na zakręcie" to smutna książka, może z racji na zakończenie, może dlatego, że tak naprawdę każdemu z bohaterów współczujemy, a może z tęsknoty za tymi czasami, które bezpowrotnie zniknęły, a w której to prym wiódł wzajemny szacunek i honor?
Czemu ja tak kocham tę książkę? ano dlatego, że jak dla mnie jest wehikułem czasu- w cudowny sposób teleportuje mnie do lat dziecięcych, kiedy to ja podkochiwałam się w mojej pierwszej wielkiej miłości i snułam plan picia z nim herbaty, spacerowaniem po parku i trzymania się za ręce=)

Właśnie na temat Krystyny Siesickiej rozmawiałam ostatnio z zaprzyjaźnioną bibliotekarką, która z rozrzewnieniem, tak jak ja, wspominała czas spędzony z "Zapałką na zakręcie". Niestety, jak twierdzi, w dzisiejszych czasach młodzież- dziewczęta, nie czytają Siesickiej...to naprawdę smutne, bo, jak twierdzi "przestałam jej książki zamawiać, bo zwyczajnie nikt jej nie wypożycza".
APELUJĘ! Nie tylko Harry Potter (którego uwielbiam), Rywalki, Zmierzch!!!
Niemal każda książka Pani Siesickiej to taki suplement diety, bez niej niby wszytko ok ale uzupełnia nawet te niewidoczne niedobory- uwrażliwia, umoralnia i przywraca wiarę w dobro...mimo iż:

..."dobroć stała się czymś tak kompromitującym, jak złe prowadzenie"...

Chciałabym napisać, że jest to powieść ponadczasowa. Ale nie mogę. Problemy Mady i Marcin są takie niedzisiejsze...bo znam gorszych chuliganów i większe przewinienia niż te, o których mowa w książce. Niemniej jednak to nie kłopoty Marcina są tu tematem przewodnim, ale miłość. Taka pierwsza, taka świeża. I niepewna, na zasadzie końskich zalotów i mijania się niczym czapla z...