Jadąc w świat, oddaj się łasce bożej. Po co znać język, lepiej zaufaj ludziom: „powierzasz się im jako stworzenie nieme i bezsilne, niezdolne samemu wybierać, bronić się i komuś wymyślać [...] Podróżujesz z prostotą świętego Franciszka. Ponieważ nie umiesz mówić ich językiem, nie możesz od ludzi niczego chcieć”. Do tego należy jeszcze dorzucić, a raczej odrzucić, mapy, przewodniki i zdać się na siebie. Takie podejście odkrywa przed spragnionymi przygód włóczykijami uroki błądzenia, a te połączone z brakiem znajomości tubylczej mowy gwarantują niezapomniane przygody. Bo czyż znając język, wsiadłbyś do tramwaju, który jedzie w odwrotnym kierunku do przez ciebie zamierzonego? Nie. A czy owym tramwajem trafiłbyś w zaułki, w których diabeł mówi dobranoc, choć licho nie śpi? Nie. Jaki stąd wniosek? Turystyka proponowana przez Čapka daje mnóstwo radości i korzyści, bo na tym świecie wszystko jest warte obejrzenia – każdy człowiek, każdy zakamarek, drzewo, sławny zabytek i chłopska obora. A każdy wyjazd staje się pretekstem do snucia refleksji na różne tematy.
Całość tekstu na stronie: http://e-czaskultury.pl/czytanka/literatura/669-czeska-podroz

Jadąc w świat, oddaj się łasce bożej. Po co znać język, lepiej zaufaj ludziom: „powierzasz się im jako stworzenie nieme i bezsilne, niezdolne samemu wybierać, bronić się i komuś wymyślać [...] Podróżujesz z prostotą świętego Franciszka. Ponieważ nie umiesz mówić ich językiem, nie możesz od ludzi niczego chcieć”. Do tego należy jeszcze dorzucić, a raczej odrzucić, mapy,...