Każdy ma jakiegoś przyjaciela z dzieciństwa. Dla jednych jest to Pinio z bajki "Proszę Słonia", dla innych Żwirek i Muchomorek, jeszcze inny z rozrzewnieniem patrzy na rozespanego Gucia z "Pszczółki Mai". Tyle, jeśli chodzi o moje pokolenie. A pokolenie moich dzieci? Tu już dużo zależy od rodzica. Oczywiście można uznać, że Barbie czy Bakugan mogą być przyjacielami, ale ja wolę, aby moja Starsza przyjaźniła się z Filemonem, Mysią, albo własnie Tupciem Chrupciem.
Na tego ostatniego jest może troszkę za duża ale z wielką czułością śledzi kolejne przygody przesympatycznej myszki.
Tym razem Tupcio Chrupcio marudzi. Jest po prostu nieposłuszny. Kiedy mama prosi, aby ubierał się, on ignoruje Ją i nie słucha poleceń. Jest coraz bardziej niegrzeczny. W sklepie zażądał nowej zabawki, potem przejażdżki na karuzeli. W końcu mama powiedziała: DOŚĆ i przestała reagować na żądania malca. W odpowiedzi Tupcio Chrupcio zamiast zmienić swoje zachowanie, obraził się na mamę i postanowił wraz ze swoim pluszakiem uciec. Mama chcąc pokazać synkowi konsekwencje takiego zachowania pozwala wprowadzić pomysł w życie. Historia kończy się szczęśliwie, a mama udowadnia synkowi, że nie warto być niegrzecznym.

Książeczki o Tupciu Chrupciu są po prostu prześliczne. Ilustracje są barwne i wyjątkowo starannie wykonane. Obejmują dwie strony co sprawia niesamowite wrażenie dopracowania szczegółów. Do tego tekst pięknie komponuje się w ilustracji i właściwe jest jej częścią składową. Miękka okładka zwana przez moją Starszą "książkową podusią'" dopełnia całości.
Książeczka przeznaczona jest zarówno dla starszych jak i młodszych dzieci. Młodsze zachwycą się ferią barw, starsze z zainteresowaniem posłuchają historyjki, a te najstarsze mogą wprawiać się w czytaniu.
Na zakończenie dodam, że książka ta powinna być wystawiana jako przykład tego, że można połączyć piękna grafikę ze starannym, składnym literacko tekstem. Takie książki powinny mieć specjalne oznakowanie, które pokaże rodzicom: TĘ POZYCJĘ WARTO KUPIĆ!

Każdy ma jakiegoś przyjaciela z dzieciństwa. Dla jednych jest to Pinio z bajki "Proszę Słonia", dla innych Żwirek i Muchomorek, jeszcze inny z rozrzewnieniem patrzy na rozespanego Gucia z "Pszczółki Mai". Tyle, jeśli chodzi o moje pokolenie. A pokolenie moich dzieci? Tu już dużo zależy od rodzica. Oczywiście można uznać, że Barbie czy Bakugan mogą być przyjacielami, ale ja...