Po przeczytaniu książki miałam uczucie, jakbym wcześniej wypłynęła statkiem w podróż, nauczyła się tam mądrości i wróciła. I jak tu się dziwić, skoro Frywolitki posiadają więcej mądrości razem wziętych niż dziesięć części "jeżycjady". Musierowicz tutaj piszę o wszystkim i o niczym, zachowuje się, jakby rzucała na mnie urok; co ona potępia, ja też, co opisuje dobrze, ja mam ochotę to zaraz czytać i robić. W którejś części jej książek z jeżycjady, jakiś bohater mówi, że autora najbardziej można poznać po jego książkach. A tu najbardziej. Miejscami zaczynałam zauważać, jak bardzo Małgorzata podobna jest do Ignacego Borejki. Szczególnie z tej książki zapamiętałam ważną lekcje o rozwlekłości; Musierowicz mówiła o książce "Nad Niemnem", i o jej rozwlekłości. Że właśnie ta nielubiana przez dzisiejszą młodzież [teraz już dorosłych!] rozwlekłość jest nam potrzebna. Myślę, że to jest książka już trochę dla starszych, ale młodsi też mogą po nią sięgnąć. Polecam :D

Po przeczytaniu książki miałam uczucie, jakbym wcześniej wypłynęła statkiem w podróż, nauczyła się tam mądrości i wróciła. I jak tu się dziwić, skoro Frywolitki posiadają więcej mądrości razem wziętych niż dziesięć części "jeżycjady". Musierowicz tutaj piszę o wszystkim i o niczym, zachowuje się, jakby rzucała na mnie urok; co ona potępia, ja też, co opisuje dobrze, ja mam...