Jo Nesbø zaczyna mnie powoli przyzwyczajać do dobrych powieści. Styl układania zdań jest tak świetny, że niesie nieprzemijającą świeżość. Ma w sobie magnetyzm, ciężko więc było mi się oderwać od książki.
W "Wybawicielu" mamy nie tylko zagadkę, więcej niż wiele zagadek kryminalnych. Pisarz portretuje współczesną Norwegię, w sposób oryginalny, ale trafny. Przedstawia w powieści przekrój społeczeństwa. Pokazane jest szczególnie życie narkomanów. Parasol ochronny jaki daje im i innym biednym ludziom, państwo i organizacja a zarówno wyznanie Chrześcijańskie, "Armia Zbawienia"

Bardzo podobały mi się wątki, w których napięcie zaczynało rosnąć, nim jeszcze coś zaczęło się dziać. To co mi mniej odpowiadało to wplatanie mnóstwa wątków pobocznych, które bardzo spowalniały wątek główny, jakim jest śledztwo. Wątki poboczne miały jednak swój integralny związek z fabułą.

To jak napisana jest powieść, ile faktów i spostrzeżeń zawiera, wskazuje na wybitną inteligencję autora. Myślę że jeszcze nie raz wrócę do kryminałów Jo Nesbø i mogę go z czystym sumieniem polecić każdemu.

Jo Nesbø zaczyna mnie powoli przyzwyczajać do dobrych powieści. Styl układania zdań jest tak świetny, że niesie nieprzemijającą świeżość. Ma w sobie magnetyzm, ciężko więc było mi się oderwać od książki.
W "Wybawicielu" mamy nie tylko zagadkę, więcej niż wiele zagadek kryminalnych. Pisarz portretuje współczesną Norwegię, w sposób oryginalny, ale trafny. Przedstawia w...