Więcej się człowiek dowie czytając recenzję z tyłu książki niż z samego czytania, bo jest poruszanych tak wiele wątków, często w sposób chaotyczny, że ciężko się połapać na czym tak naprawdę skupia się książka. Na szczęście przeczytanie krótkiego opisu z tyłu pomaga naprowadzić na właściwe tory.

Więcej się człowiek dowie czytając recenzję z tyłu książki niż z samego czytania, bo jest poruszanych tak wiele wątków, często w sposób chaotyczny, że ciężko się połapać na czym tak naprawdę skupia się książka. Na szczęście przeczytanie krótkiego opisu z tyłu pomaga naprowadzić na właściwe tory.

Bardzo podobała mi się ta książka. Autorka sprawiała , że chciało się coraz bardziej zagłębić się w historię bohaterów. Poruszająca powieść. Przesłanie- nigdy nie traćmy nadziei albowiem dzień jutrzejszy może nas jeszcze zaskoczyć.
Polecam tę książkę

Bardzo podobała mi się ta książka. Autorka sprawiała , że chciało się coraz bardziej zagłębić się w historię bohaterów. Poruszająca powieść. Przesłanie- nigdy nie traćmy nadziei albowiem dzień jutrzejszy może nas jeszcze zaskoczyć.
Polecam tę książkę

Typowa literatura obyczajowa dla kobiet. Główną bohaterką jest Małgosia. Jest ona żoną i matką 4-letniego Cypriana. Małgosia pracuje w urzędzie, w którym na codzień musi zmagać się z zazdrosną koleżanką, która zrobi wszystko, aby uprzykrzyć jej życie. Poza tym w domu kobieta znosi codzienną krytykę teściowej, która wie wszystko najlepiej. Nie lepiej jest w jej małżeństwie. Książka generalnie o życiu, emocjach i uczuciach, w której nie ma fajerwerków emocjonalnych jak u Gabrieli Gargaś, ale jest kawałek miłej lektury, idealnej dla chwili relaksu i refleksji choćby nad relacjami w rodzinie.

* Biorę udział w Olimpiadzie Czytelniczej organizowanej przez http://www.posredniczka-ksiazek.pl/

Typowa literatura obyczajowa dla kobiet. Główną bohaterką jest Małgosia. Jest ona żoną i matką 4-letniego Cypriana. Małgosia pracuje w urzędzie, w którym na codzień musi zmagać się z zazdrosną koleżanką, która zrobi wszystko, aby uprzykrzyć jej życie. Poza tym w domu kobieta znosi codzienną krytykę teściowej, która wie wszystko najlepiej. Nie lepiej jest w jej małżeństwie....

Książka o zwykłej, szarej codzienności okraszona banalnymi i prostymi do przewidzenia "wiadomościami". Całość przewidywalna i lekko irytująca, bo niby wszystko wiadomo ale nikt nic z tym nie robi, a ja tak nie umiem i nie lubię.

Książka o zwykłej, szarej codzienności okraszona banalnymi i prostymi do przewidzenia "wiadomościami". Całość przewidywalna i lekko irytująca, bo niby wszystko wiadomo ale nikt nic z tym nie robi, a ja tak nie umiem i nie lubię.

Bardzo podobała mi się ta książka. Każda strona tej powieści sprawiała , że chce więcej zagłębić się w historię bohaterów. Ogólnie książka wywarła na mnie ogromnie wrażenie. Po przeczytaniu tej książki byłem bardzo wzruszony , ponieważ autorka wie jak zaskarbić sobie grono czytelników. Kiedy skończyłem czytać książkę to doszedłem do wniosku , że każdy dzień może być lepszy od poprzedniego a nadzieja na lepsze jutro jest bardzo wskazana.
Naprawdę polecam tę książkę.

Bardzo podobała mi się ta książka. Każda strona tej powieści sprawiała , że chce więcej zagłębić się w historię bohaterów. Ogólnie książka wywarła na mnie ogromnie wrażenie. Po przeczytaniu tej książki byłem bardzo wzruszony , ponieważ autorka wie jak zaskarbić sobie grono czytelników. Kiedy skończyłem czytać książkę to doszedłem do wniosku , że każdy dzień może być lepszy...

Fajne czytadełko, akurat na wolny, leniwy dzień. Chciałabym mieć tyle cierpliwości dla teściowej, co bohaterka. Ale ja nie mam na imię Małgosia;-))

Fajne czytadełko, akurat na wolny, leniwy dzień. Chciałabym mieć tyle cierpliwości dla teściowej, co bohaterka. Ale ja nie mam na imię Małgosia;-))

Lekka powieść.

Lekka powieść.

Kolejna opowieść o silnej kobiecie,która pomimo początkowej niewiary w siebie dociera do takiego momentu w życiu kiedy wie, że jest tak jak ma być czyli po prostu "normalnie".
Dla mnie jednak bohaterka zbyt łatwo przeobraża się z szarego łabędziątka w kobietę biznesu co sprawia, że powieść choć dobrze się czyta i na końcu ma bardzo czytelny przekaz to jest mało wiarygodna.

Kolejna opowieść o silnej kobiecie,która pomimo początkowej niewiary w siebie dociera do takiego momentu w życiu kiedy wie, że jest tak jak ma być czyli po prostu "normalnie".
Dla mnie jednak bohaterka zbyt łatwo przeobraża się z szarego łabędziątka w kobietę biznesu co sprawia, że powieść choć dobrze się czyta i na końcu ma bardzo czytelny przekaz to jest mało...

Co tu dużo pisać- jest to krótkie, babskie czytadełko o problemach przeciętnego Kowalskiego. Bardziej zapamiętałam teściową głównej bohaterki, bo to ona dominuje w całym tekście. Któż z nas nie słyszał o namolnych teściowych, które wtrącają się do absolutnie wszystkiego, zawsze narzekają i nigdy nie chwalą?
Książka do przeczytania w jeden wieczór.

Co tu dużo pisać- jest to krótkie, babskie czytadełko o problemach przeciętnego Kowalskiego. Bardziej zapamiętałam teściową głównej bohaterki, bo to ona dominuje w całym tekście. Któż z nas nie słyszał o namolnych teściowych, które wtrącają się do absolutnie wszystkiego, zawsze narzekają i nigdy nie chwalą?
Książka do przeczytania w jeden wieczór.

„Jutro będzie normalnie” Agnieszki Lis to powieść obyczajowa.
Małgorzata jest żoną Zbyszka i mamą ich pięcioletniego syna. Pracuje w urzędzie. Może to nie jest doskonała praca, ale kobieta ją lubi i sumiennie wykonuje.Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie zawiść starszej koleżanki. Małgorzata jednak nie daje się. Robi swoje. Nie może jednak znieść naprzykrzającej się teściowej. Ta wie wszystko lepiej. Kwestionuje każdy krok synowej. Kobieta niestety nie ma wsparcia w mężu. Pomoc teściowej zaś jest niezbędna.
„Jutro będzie normalnie” Agnieszki Lis to zwyczajna historia jakich wiele. Tylko dlaczego ta teściowa taka wredna? Są takie? Ja znam je tylko z książek. Banalna historia, ale chętnie czytana.

„Jutro będzie normalnie” Agnieszki Lis to powieść obyczajowa.
Małgorzata jest żoną Zbyszka i mamą ich pięcioletniego syna. Pracuje w urzędzie. Może to nie jest doskonała praca, ale kobieta ją lubi i sumiennie wykonuje.Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie zawiść starszej koleżanki. Małgorzata jednak nie daje się. Robi swoje. Nie może jednak znieść naprzykrzającej się...