Czechow mistrzowsko opisuje przywary współczesnej mu klasy rosyjskiego ziemiaństwa, pogrążającej się w gnuśności i zbytkach, poddającej się naporowi pazernych kupców i pseudointeligentów, lansujących tanie zachodnie trendy, ziemian leniwie obserwujących, jak ich dobra pogrążają się w rozpadzie, często będąc wykupywanymi przez dawnych chłopów pańszczyźnianych. Rosyjski dramaturg jest nie tylko celnym obserwatorem współczesności, w jego tekstach można dostrzec uniwersalny portret ludzkiej natury, to dramaty właściwie pozbawione pozytywnych charakterów, ludzi toczy rak zazdrości, nudy, chciwosci i frustracji. Równocześnie, to utwory o mocnym potencjale komicznym, pełne błyskotliwych wymian dialogowych i monologów, rzadko uciekające w sentymentalizm, a częściej kontemplujące ciężar leniwie następujących po sobie dni. Nie wszystkie dramaty podobały mi się na równi: zmęczył mnie nazbyt rozwlekły i melodramatyczny "Płatonow", zawiodła "Mewa" z jej stereotypową postacią artysty-dekadenta, ciężką symboliką (polowanie na tytułową mewę) i sensacyjną kulminacją. Największe mistrzostwo dostrzegam w późniejszych dramatach: w tytułowych postaciach "Wujaszka Wani" i "Trzech sióstr" świetnie Czechow ujmuje tragizm i komizm ludzkiej egzystencji, jednak najbardziej przypadł mi do gustu "Wiśniowy sad", w którym Rosjanin doprowadza swoje tropy i obserwacje do przejmującego crescendo.

Czechow mistrzowsko opisuje przywary współczesnej mu klasy rosyjskiego ziemiaństwa, pogrążającej się w gnuśności i zbytkach, poddającej się naporowi pazernych kupców i pseudointeligentów, lansujących tanie zachodnie trendy, ziemian leniwie obserwujących, jak ich dobra pogrążają się w rozpadzie, często będąc wykupywanymi przez dawnych chłopów pańszczyźnianych. Rosyjski...

Bardzo się cieszę, że udało mi się przeczytać dramaty Czechowa, które do tej pory znałem wyłącznie z ich tytułów. A są to tytuły nie byle jakie, już samo ich brzmienie wywołuje niepokojące nostalgiczne uczucia: "Wujaszek Wania", "Mewa", "Trzy siostry", "Wiśniowy sad" i "Płatonow".

Dramaty te opisują świat rosyjskiej szlachty, który bezpowrotnie przemija. W wiejskich dworkach czuć już zbliżający się wiatr zmian. Tymczasem bohaterowie, jak niemal wszyscy ludzie we wszystkich epokach marzą o odwzajemnionej miłości, snują (nie zawsze realne) plany na przyszłość i popełniają błędy, których skutków nie da się już odwrócić.

Bardzo się cieszę, że udało mi się przeczytać dramaty Czechowa, które do tej pory znałem wyłącznie z ich tytułów. A są to tytuły nie byle jakie, już samo ich brzmienie wywołuje niepokojące nostalgiczne uczucia: "Wujaszek Wania", "Mewa", "Trzy siostry", "Wiśniowy sad" i "Płatonow".

Dramaty te opisują świat rosyjskiej szlachty, który bezpowrotnie przemija. W wiejskich...

Z dramatów przeczytany: Płatonow.

dnia 12 listopada 2013 roku przeczytany: Wiśniowy sad. (ocena 4/10).

Z dramatów przeczytany: Płatonow.

dnia 12 listopada 2013 roku przeczytany: Wiśniowy sad. (ocena 4/10).