Przyznać muszę, że ciut męczyłam się z tą książką, głównie przez nudne i przydługawe rozwinięcie tematu, które zajęło Autorowi dobrze ponad połowę książki...Pozwolę sobie troszeczkę pogdybać i napiszę, że gdyby skrócić tę historię, i te 400 stron...hmmm...odchudzić o jakiś 100 - 150 powieść czytałoby się zdecydowanie lepiej, a tak jest nudno aż do momentu w którym do akcji wkracza Ginnelli. To ten szalony Włoch nadaje jej właściwe tempo.
Kolejny raz King podkreśla siłę, rolę przyjaźni ale zdecydowanie bardziej dobitnie w "Chydszym" ukazuje jaką rolę odgrywają najbliższed osoby w sytuacjach kryzysowych, podbramkowych, kiedy znajdujemy się na zakręcie, kiedy potrzebujemy pomocy... jakże często się zdarza, że nie mamy wtedy na kogo liczyć...
Ale i to nie jest główny motywy tej historii...Oj nie...Czym jest przepełniony człowiek, który dopuścił się tak, nazwijmy to, mało chwalebnego czynu jak William Halleck? Jak szybko zaczną go zjadać wyrzuty sumienia? Kiedy dopuści do siebie prawdę o tym co zrobił? Jak długo będzie obarczał winą wszystkich dookoła? Kiedy zda sobie sprawę, że następstwa naszych czynów chwycą nas za łby? Doświadczenia nas zmieniają, oczywiście, ale konsekwencje nie giną, tylko dojrzewają i są jak cień - ciągle przy nas. A kiedy przyjdzie czas zapewne zrobią TO.
Upomną się o swoje...

Przyznać muszę, że ciut męczyłam się z tą książką, głównie przez nudne i przydługawe rozwinięcie tematu, które zajęło Autorowi dobrze ponad połowę książki...Pozwolę sobie troszeczkę pogdybać i napiszę, że gdyby skrócić tę historię, i te 400 stron...hmmm...odchudzić o jakiś 100 - 150 powieść czytałoby się zdecydowanie lepiej, a tak jest nudno aż do momentu w którym do akcji...