1000 stron. Nie pamiętam kiedy i czy w ogóle przeczytałam tak obszerną książkę. I mimo to nie wierzę, że tyle zdarzyło się w jednej książce. Tym razem Diana Gabaldon zabiera nas w dziką Amerykę Północną. Nie potrafię oddać tego, jak bardzo jej opisy otoczenia mnie za każdym razem porywają. Nawet gdy przez kilka stron brakowało dialogów, czytanie mi się nie dłużyło. Zresztą, nie było kiedy ziewnąć, bo zaraz autorka atakowała nas (i biednych bohaterów) jakimś problemem/przygodą. Książka aż pęka w szwach od akcji, co niestety chwilami sprawia, że fabuła staje się niewiarygodna - no bo ile złych rzeczy może człowieka spotkać? Jednak to są tylko moje chwilowe refleksje, bo w końcu jest to opowieść przygodowa.
Jeśli chodzi o bohaterów, to nie spodobało mi się podzielenie narracji na tyle postaci. Wprawdzie narracja pierwszoosobowa nadal przypada jedynie Claire, ale pojawiają się fragmenty z perspektywy Jamiego, Brianny i Rogera. I o ile przemyślenia Fraserów jeszcze dobrze się czyta, to Roger... W ogóle nie podpasował mi ten bohater. Moim zdaniem ma zero charyzmy i nie zasługuje na tyle miejsca w książce. Zdecydowanie bardziej wolałabym czytać z perspektywy Johna Grey'a - bardzo mnie ta postać intryguje. Ale mam nadzieję, że a następnej części Diana skupi się tylko na Claire, może Jamiem. Bo Claire, och. Jest dla mnie wymarzoną bohaterką/narratorką. Pokochałam ją i jej serce, skrupulatność i odwagę, a także zdolność do poświęceń. Dla niej samej na pewno doczytałabym tę serię do końca.
Chociaż na początku mnie również odstraszyła ilość stron, to nie ma co na to patrzeć. Nawet nie zorientujecie się, gdy będziecie za połową, a potem na stronie 970.

1000 stron. Nie pamiętam kiedy i czy w ogóle przeczytałam tak obszerną książkę. I mimo to nie wierzę, że tyle zdarzyło się w jednej książce. Tym razem Diana Gabaldon zabiera nas w dziką Amerykę Północną. Nie potrafię oddać tego, jak bardzo jej opisy otoczenia mnie za każdym razem porywają. Nawet gdy przez kilka stron brakowało dialogów, czytanie mi się nie dłużyło. Zresztą,...