Książka niestety bardzo mnie rozczarowała. Żeby zbytnio się nie rozpisywać dlaczego, poniżej wklejam cytat:

"... jako Fuhrer Rzeszy mianuję z dniem dzisiejszym następujące osoby członkami nowego gabinetu: mego następcę marszałka Ivo Koepflera szefem partii z uprawnieniami prezydenta Rzeszy, kanclerza i ministra wojny; sekretarza stanu Gandolfa Henkego ministrem spraw wewnętrznych; prezesa Trybunału Narodowego doktora Dietera Loeffelholza ministrem sprawiedliwości; prezesa Fizyczno-Technicznego Instytutu Rzeszy Joerga Luykena ministrem nauki, wychowania i oświaty; oberggruppenfuhrera SS Karlmanna Hassenteufla ministrem oświecenia publicznego i propagandy; prezesa Centralnego Banku Rzeszy Adelberta von Bergiusa ministrem finansów; gauleitera Gernota Firbasa reichsfuhrerrem SS i szefem Policji Niemieckiej; komisarza Rzeszy do spraw pracy na niemieckich terenach wschodnich Gerda Landsittla ministrem świadczeń pańszczyźnianych..." i tak jeszcze przez całą stronę (bez przesady cała strona zapełniona tylko nazwiskami i stanowiskami!).

Powyższy fragment wcale nie jest odosobnionym przypadkiem. Co chwilę w książce można się natknąć na wielostronicowe wyliczanki (tak! wyliczanki!) nazwisk, nazw instytucji itp. itd., które nigdy później już w tekście się nie pojawiają i nie mają absolutnie żadnego znaczenia dla rozwoju fabuły. Nie mam pojęcia, czemu to ma służyć. Zwiększeniu realizmu, szczegółowości świata? Zamęczeniu czytelnika? Nabijaniu objętości książki?

Ja te opisy zwyczajnie pomijałem. A książkę, której 1/4 tekstu musiałem pominąć, bo był nudny i zupełnie niepotrzebny, niestety muszę uznać, za książkę słabą.

Książka niestety bardzo mnie rozczarowała. Żeby zbytnio się nie rozpisywać dlaczego, poniżej wklejam cytat:

"... jako Fuhrer Rzeszy mianuję z dniem dzisiejszym następujące osoby członkami nowego gabinetu: mego następcę marszałka Ivo Koepflera szefem partii z uprawnieniami prezydenta Rzeszy, kanclerza i ministra wojny; sekretarza stanu Gandolfa Henkego ministrem spraw...