Książka przepełniona miłością autora do tatrzańskiej przyrody. Zwraca uwagę na zwyczaje zwierząt, których normalny człowiek nie ma pojęcia. Szczególnie powinna przypaść do gustu miłośnikom Tatr, które stanowią scenerię akcji. Należy się przy tym przygotować na całą masę góralskich określeń, np. młaka, regiel, wiszar,itd (zestawienie podaję na końcu opinii).

W tejże scenerii opisywana jest historia dorastającego rysia, aż do spotkania jego miłości. Początek, dziecięce lata Koczownika--bo tak nazywa się główny bohater--są trochę zbyt pozbawione akcji. Ta pojawia się po raz pierwszy podczas przygody z lawiną i potokiem, ale jeszcze niemrawo. Stopniowo jednak się rozkręca--mi najbardziej podobał się rozdział o ataku na "króla kniei--górę mięśni i ścięgien", czyli jelenia. Ale w tej książce nie akcja jest ważna, ale przyroda i uwrażliwienie czytelnika na to, co w Tatrach się dzieje.

To co mi w książce przeszkadzało to niestety nie zawsze dobre operowanie słowem. Niektóre zdania po prostu źle się czytały, co strasznie kontrastowało z naprawdę dobrymi i oddziałującymi na wyobraźnię opisami przyrody. Np. taka wpadka na str. 91 "Zakończyły swoje trele na szczytach świerków. Opalonego drozdy spowite w ostatnią przędzę blasku." (Wyd. Lubelskie 1972: po co ta kropka w środku? ciągłość czytania się zacina--i takie usterki dzieją się od czasu do czasu).

Ogólnie, narzuca się porównanie z Księgą Dżungli Kiplinga, podobna miłość do przyrody, ale książki Kiplinga są lepiej napisane... Ale może gdyby tu przyprawić korektę językową i przypisy wyjaśniające trudniejsze słowa... Kto wie.

Słowniczek do książki:
dujawica - zamieć śnieżna
halawka - bezdrzewne miejsce w lesie
jucha - krew
kosówka - kosodrzewina
kumpiak - udziec
młaka - teren podmokły z roślinnością bagienną
okiść - śnieg na gałęzi
oparzelisko - niezamarzające zimą bagno
płaśnia - równy teren
regiel - stroma, zalesiona partia gór
smrek - świerk
wądół - wąska, głęboka dolina o podmokłym dnie
wiatrołom - drzewo złamane przez wiatr
wiszar - urwisko
wykrot - drzewo wyrwane z korzeniami
żleb - bruzda w stoku górskim

Książka przepełniona miłością autora do tatrzańskiej przyrody. Zwraca uwagę na zwyczaje zwierząt, których normalny człowiek nie ma pojęcia. Szczególnie powinna przypaść do gustu miłośnikom Tatr, które stanowią scenerię akcji. Należy się przy tym przygotować na całą masę góralskich określeń, np. młaka, regiel, wiszar,itd (zestawienie podaję na końcu opinii).

W tejże...