"W naszym domu" to kolejna, prowokująca do myślenia powieść Jodi Picoult. Tym razem autorka zmierza się z trudnym tematem, jakim jest wychowywanie dziecka z zespołem Aspergera.

"Patrzę na swojego syna i widzę potwora. Nie umiem powiedzieć, czy to jego prawdziwa twarz, czy maska zespołu Aspergera".
Emma Hunt to matka dwóch synów, osiemnastoletniego Jacoba i piętnastoletniego Theo. Kiedy u starszego syna wykryto zespół Aspergera, mąż pozostawił ją z synami, nie utrzymując z nimi żadnego kontaktu. Sytuacja go przerosła, a mówiąc dokładniej, wziął nogi za pas i czmychnął gdzie pieprz rośnie, byle jak najdalej od problemu, jakim okazał się Jacob. Chłopiec nie wie, co to empatia, nie potrafi jej odczuwać. Wyznaje zasadę, skoro jest ci smutno, a ja nie mogę nic poradzić, to po co mam w ogóle zwracać na to uwagę. Jest beznadziejny w odczytywaniu mowy ciała, wyrażaniu siebie. Czasami wpada w szał, a wtedy krzyczy, klnie i wali na oślep. Jego dzień jest zaplanowany co do minuty, a każde odstępstwo od planu, wywołuje atak autystyczny. Jacob całe życie poświęca opanowaniu sztuki przetrwania w świecie, który dla niego bywa zbyt chaotyczny i hałaśliwy. Jego pasją jest analiza kryminalistyczna, a chłopiec często zakrada się na miejsca śledztwa. Emma zaniedbała wszystkich ludzi, z którymi kiedyś coś ją łaczyło, oprócz Jacoba. Jemu poświęciła się całkowicie. Pewnego dnia policja znajduje zwłoki Jess, młodej dziewczyny, instruktorki umiejętności społecznych Jacoba. Wiele wskazuje na to, że zamieszany w tę sprawę jest jej osiemnastoletni syn, a matka zrobi dla swojego dziecka wszystko, byleby go chronić.

Jodi Picoult przedstawia skomplikowany świat Emmy Hunt, która nie ustaje w wysiłkach, by nauczyć syna odpowiedniego porozumiewania się z rodziną i rówieśnikami. Łagodzi jego napady autystyczne, uczy właściwej postawy społecznej.
"W naszym domu" to historia opowiedziana z perspektywy kilku osób, w tym samego Jacoba. Dostajemy garść informacji o schorzeniu neurologicznym, jakim jest autyzm i zespół Aspergera. Autorka odbyła wiele rozmów z ludźmi, którzy osobiście zetknęli się z tym zaburzeniem, przez to historia ta wydaje się realistyczna i bardzo dokładnie opisana, ponieważ poznajemy ją z perspektywy osoby, która jest dobrze rozeznana w temacie. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy o ludziach , którzy cierpią na tę chorobę, o ich sposobie myślenia, funkcjonowania i życia w społeczeństwie neurotypowych, czyli tzw. "ludzi normalnych". Podoba mi się zdanie, które Jacob wypowiada w odpowiedzi na wyzwiska: "Za dotkniętych debilizmem uważa się ludzi z ilorazem mniejszym niż 70, tymczasem ja na teście uzyskałem 162".

Powieść, choć stereotypowa, nie zawodzi. Według mnie Jodi Picoult po raz kolejny pokazała na co ją stać. Polecam nie tylko fanom Jodi Picoult. Do tej pory za najlepszą powieść autorki uważałam "Bez mojej zgody", teraz dołącza do niej również "House rules", czyli "W naszym domu".

"W naszym domu" to kolejna, prowokująca do myślenia powieść Jodi Picoult. Tym razem autorka zmierza się z trudnym tematem, jakim jest wychowywanie dziecka z zespołem Aspergera.

"Patrzę na swojego syna i widzę potwora. Nie umiem powiedzieć, czy to jego prawdziwa twarz, czy maska zespołu Aspergera".
Emma Hunt to matka dwóch synów, osiemnastoletniego Jacoba i...