Nie pojęłam tej książki... Czytałam...Czytałam, dwa razy nad nią zasnęłam... Z szerokiej palety bohaterów zapamiętałam najlepiej koteczkę Pomyłkę i ona wydała mi się najbardziej sympatyczna a jej działania przemyślane.Książka miała być mroczna a była zwyczajnie nudna, akcji brakowało wyraźnej linii, niektórych postaci mogłoby nie być, a treść nie uległaby zmianie. Lubię podążać w kryminale za kolejnymi ruchami, czy to przestępcy, czy to ofiary. Tutaj wszystko było rozmyte i mdłe.Utopione w słowotoku, który chwilami mi się nawet podobał, jako taki, aczkolwiek zupełnie nie zrozumiałam po co autorka w pewnym momencie zaczęła mnie epatować nomenklaturą ściśle medyczną, wziętą jakby prosto z branży.Zupełnie nie dotarło do mnie zakończenie i nie wiem po co znalazła się w niej żmija. "Wyraźnie zarysowana przestrzeń miasta" nie polega, moim zdaniem, na wymienianiu nazw ulic. Jestem Poznanianką i zupełnie tego nie czułam.Chyba podupadam na umyśle.

Nie pojęłam tej książki... Czytałam...Czytałam, dwa razy nad nią zasnęłam... Z szerokiej palety bohaterów zapamiętałam najlepiej koteczkę Pomyłkę i ona wydała mi się najbardziej sympatyczna a jej działania przemyślane.Książka miała być mroczna a była zwyczajnie nudna, akcji brakowało wyraźnej linii, niektórych postaci mogłoby nie być, a treść nie uległaby zmianie. Lubię...