Klimatyczna okładka przyciąga wzrok i od razu zapowiada pewne szczegóły. Poznań, zima, panowie w melonikach. „Doktor Jeremias” to powieść ze wszech miar godna polecenia, choć myślę, że nie jest typowym kryminałem i nie każdemu wielbicielowi gatunku może przypaść do gustu.
Późna jesień 1913 roku. W Posen, na Wasserstrasse zamordowano młodą dziewczynę, Janinę Pokrywkę. W toku śledztwa okaże się, że była cichą i pracowitą krawcową. Kto tak straszliwie zmaltretował jej twarz i niczym wybitny chirurg usunął wątrobę? Ze strony poznańskiej Kripo śledztwo prowadzi Heinrich Windelbrand. Korzysta jednak z pomocy nieformalnych konsultantów, doktórów Anzelma Schoena i Sigmunda Jeremiasa. Ci dwaj w pewnym momencie pokuszą się o prowadzenie własnej pracy detektywistycznej. Czy idące dwutorowo postępowanie przyniesie skutki i mordercy Janiny Pokrywki zostaną odnalezieni i osądzeni? W świecie, gdzie bogaci zawsze unikają kary, a na biednych spadają obciążające zeznania, w świecie, w którym istnieje podział na Polaków i Niemców, w końcu w świecie, w którym czuć już zbliżającą się wielkimi krokami wojnę… nic nie jest pewne.
Bohaterowie powieści są bardzo dobrze stworzeni i opisani. Ich rys charakterologiczny jest głęboki, świetnie dopasowany do czasów, w których postaciom przyszło żyć. Od razu zapadają w pamięć i czytelnik nie ma żadnego problemu, by ich od siebie odróżnić, mimo że jest ich sporo. Dlaczego jednak to Sigmund Jeremias stał się bohaterem tytułowym tej historii, nie potrafię odpowiedzieć. Owszem, jest postacią kluczową, ale w niczym nie ustępują mu Anzelm czy Windelbrand. Być może Autorzy uznali, że doktor Jeremias brzmi lepiej niż doktor Schoen. Kto wie…
Intryga, która w pierwszej chwili może wydawać się zwyczajną zbrodnią na młodej dziewczynie, okazuje się, oczywiście, znacznie bardziej złożona. Czy rozwiązanie kryminalnej zagadki zaskakuje? Trochę tak, więcej jednak czerpałam radości z poznawania etapów tego nietuzinkowego śledztwa, niż z samego rozwiązania. Tyle nachodzących na siebie wątków, tyle postaci, które już już zdawały się być winnymi zbrodni, by okazać się co najwyżej średnio ważnymi pomocnikami przy jej ukrywaniu.
Akcja toczy się płynnie, choć nie oczekujcie jakichś wartkich odnóg Amazonki. To nasza poznańska Warta – płynie i porywa, ale potrafi też stanąć w miejscu skuta lodem i zasypana śnieżnymi zaspami. Najczęstszymi „przerywnikami” dla akcji są dialogi i monologi bohaterów. Sporo ich, polecam zatem osobom, które uwielbiają książki z dużą ilością dialogów. O czym rozmawiają? O istocie zbrodni, o psychologii i filozofii, w końcu o sytuacji, którą widzą na co dzień – ciągłej i nieustannej walce Niemców i Polaków. Główni bohaterowie są Niemcami, czytelnik ogląda więc Poznań i Polaków oczami zaborców. Ciekawa to perspektywa i raczej w polskiej literaturze niespotykana. Warto się z nią zapoznać.
Dygresje w rozmowach, ale również przejścia akcji na boczne tory są o tyle fascynujące, co ukazujące szerszy obraz opisywanego świata. Bo „Doktor Jeremias” to nie tylko kryminał z Poznaniem w tle – to barwny portret tego miasta i jego mieszkańców w przededniu wielkiej wojny, z której nieubłaganego wybuchu wszyscy powoli zdają sobie sprawę.

Całą recenzję można przeczytać na Dune Fairytales pod adresem: http://dune-fairytales.blogspot.com/

Klimatyczna okładka przyciąga wzrok i od razu zapowiada pewne szczegóły. Poznań, zima, panowie w melonikach. „Doktor Jeremias” to powieść ze wszech miar godna polecenia, choć myślę, że nie jest typowym kryminałem i nie każdemu wielbicielowi gatunku może przypaść do gustu.
Późna jesień 1913 roku. W Posen, na Wasserstrasse zamordowano młodą dziewczynę, Janinę Pokrywkę. W toku...