Przepraszam za tę pięć gwiazdek, ale książka mnie nie porwała. Powieść bardzo refleksyjna i troszkę dołująca. Model rodziny 2+ 1 + babcia, gdzie rodzice zapatrzeni są w swoje zajęcia, gdzie pozostawiają dziecko same sobie, nie zwracają uwagi na to, co mówi, co robi. Tylko babcia jest dobrym duszkiem, który próbuje sklejać tę rodzinę każdego dnia na nowo. Dla mnie o jest smutne i być może to mnie trochę odrzuciło od książki.

UWAGA PONIŻEJ SPOILER!!!

Współczesna rodzina stawia czoło problemowi - nieuleczalna choroba córki. Do tej pory każdy z nich żył swoim życiem: matka niespełniona artystka, ojciec żyjący światem wirtualnym i dziecko - Ewa.

Dziewczynka pewnego dnia widzi lecące po niebie anioły. Próbuje zwrócić na to niecodzienne wydarzenie uwagę matki, ta jednak jest zajęta rzeźbieniem.
Dziewczynka wyrusza więc za aniołami. Pięciolatka wpada w wilczy dół i to jest początkiem pasma nieszczęść.
Zaczynają się wizyty w szpitalu, dziewczynka częściej ulega wypadkom, nawet jej rówieśnicy wyczuwają, że coś jest z nią nie tak.
W toku akcji dowiadujemy się, że mała jest chora na białaczkę, jej Anioł Stróż uległ wypadkowi. W tym samym czasie na osiedlu, na którym mieszkają nasi bohaterowie, pojawia się Bezdomny. Człowiek uznany zostaje przez mieszkańców za głuchoniemego i w dodatku niedorozwiniętego mężczyznę. Czy aby na pewno nikt nie może się z nim porozumieć?

Dziewczynka zaprzyjaźnia się z Bezdomnym. Czas płynie, a ona coraz częściej go odwiedza i powoli zaczyna rozumieć, co stało się z jej Aniołem Stróżem. Nagle babcia przypomina sobie o tajemniczym pióru, które znalazła tego dnia, kiedy mała Ewa wpadła w wilczy dół. Rozpoczynają się poszukiwania pióra.
Temat aniołów wypełnił umysły i serca domowników. To, co kiedyś było irracjonalne, teraz stało się uwagi godnym tematem.
Ale to nie wszystko!
By zmienić los Ewa musi wykonać trzy anielskie zadania. Nie jest to proste, bo sami skrzydlaci wysłannicy niebios nie zawsze potrafią podołać jednemu takiemu zadaniu.
Bezdomny troszkę pomaga zrozumieć Ewie, jak ma sobie z tym poradzić, ale sielanka nie trwa długo, bo mężczyzna zostaje odesłany do domu dla "takich jak on".

Przepraszam za tę pięć gwiazdek, ale książka mnie nie porwała. Powieść bardzo refleksyjna i troszkę dołująca. Model rodziny 2+ 1 + babcia, gdzie rodzice zapatrzeni są w swoje zajęcia, gdzie pozostawiają dziecko same sobie, nie zwracają uwagi na to, co mówi, co robi. Tylko babcia jest dobrym duszkiem, który próbuje sklejać tę rodzinę każdego dnia na nowo. Dla mnie o jest...