Nie miałam okazji do zapoznania się z literaturą fińską aż do momentu,kiedy to zamówiłam książkę ''Wyszedł z domu'' z księgarni internetowej (taniaksiążka.pl jeśli ktoś chce wiedzieć).Nie polowałam na nią ani nic z tych rzeczy - wzięłam w ciemno,skuszona ceną.Powiem szczerze,że trochę żałuję tego zakupu.
Przeczytawszy prolog,nabrałam ochotę czytać dalej,gdyż byłam ciekawa jak to się dalej rozwinie.I tu moje rozczarowanie - książka rozwinęła się nie tak,jak oczekiwałam.
Co mi najbardziej nie pasowało ? Bohaterowie.Najbardziej Hanna,która jest dla mnie nudną postacią.Żadnych zainteresowań,żadnych marzeń,żadnych planów na życie ? Zero ? Null ? Wiem tylko,że ma chłopaka Ikariego i jakąś przyjaciółkę,której imienia nawet nie pamiętam.A,i jeszcze lubi jeździć na nartach ... tak,to już coś.Narracja z jej perspektywy była dla mnie wyjątkowo uciążliwa.
Zachowanie rodziny po zaginięciu Mikka było takie przewidywalne : matka jest załamana i przestała o wszystko dbać,ojciec próbuje być twardy i nie chce dać po sobie poznać jaki to dla niego cios,starsza siostra jest rozdarta i nie wie,co ma o tym wszystkim myśleć,a najmłodsza siostra nie ma pojęcia,co tak naprawdę się stało.Ja nie mam o to pretensji,poprostu ten schemat jak tak często przedstawiany,że stał się nudny.
Równie nudny jest wątek detektywistyczny,którego jest właściwie niewiele.Chłopak zaginął,policja szuka,znajdują jego rzeczy,policja szuka .... i tak dalej.Tak się zastanawiam,gdzie ten wątek detektywistyczny ''trzyma do ostatniej książki w napięciu '' i ''sprawia,że książkę czyta się jednym tchem''.Ktoś w drukarni chyba pomylił książki i przypadkowo dodał kawałek tego opisu do niewłaściwej książki,tak uważam.
Autorka zamiast tego wolała się skupić na ''psychologicznym portrecie rodziny naznaczonej tragedią'',ale i to jej nie wyszło.Albowiem,jak pisałam wcześniej,zauważyć można było schematyczne zachowanie rodziny (patrz wyżej).I to by było w zasadzie na tyle.Nie było żadnych opisów uczuć bohaterów czy coś w tym rodzaju.Zabrakło nawet tego opisu Hanny,z której to perspektywy prowadzona była książka.Co jak co,ale to można było zawrzeć.
Językowo też nie jest najgorzej,jednak dialogi trochę kulały.A te ''Cześć !'' było już banalne.
Okładka taka sobie,są lepsze czy gorsze,tylko nie rozumiem co robi na niej ten złamany pień.
Książka ta jest dość zagmatwana.Z jednej strony mamy tutaj coś na wzór kryminału (w końcu on zaginął i umarł,nie ?),a z drugiej autorka próbuje stworzyć powieść obyczajową z motywem psychologicznym.O ile wiem,te dwie rodzaje powieści (kryminalna i obyczajowa) można połączyć tak,aby powstała z tego bardzo dobra książka.Jednak ten zabieg raczej autorce nie wyszedł,dlatego mam kłopot z przydzieleniem jej do określonej grupy.W końcu zdecydowałam się przydzielić ją zgodnie z grupą na lubimyczytać.pl,czyli - powieść młodzieżowa.
Książka jest w pewnym stopniu nużąca,jednak ja przeczytałam to dalej z zasady (doczytuj książki do końca !) i dlatego,że chciałam wiedzieć co w końcu stało się z Mikko.Dowiedziałam się i ... stało się tak jak przewidywałam od samego początku.
Pomysł na książkę był świetny,ale wystarczy niewłaściwa osoba,aby ten pomysł całkiem zepsuć.Płakać mi się chcę,gdy widzę że kolejna ze słabych książek miała w sobie potencjał na wiele więcej.Autorka mogła bardziej skupić się na swoim wątku detektywistycznym,a nie na Hannie i jej chłoptasiach .... 4/10

Nie miałam okazji do zapoznania się z literaturą fińską aż do momentu,kiedy to zamówiłam książkę ''Wyszedł z domu'' z księgarni internetowej (taniaksiążka.pl jeśli ktoś chce wiedzieć).Nie polowałam na nią ani nic z tych rzeczy - wzięłam w ciemno,skuszona ceną.Powiem szczerze,że trochę żałuję tego zakupu.
Przeczytawszy prolog,nabrałam ochotę czytać dalej,gdyż byłam ciekawa...