Książka jest bardzo ciekawa aczkolwiek sama koncepcja kontrowersyjna. Uważam, że tą pozycję należy czytać z dystansem raczej jako ciekawostkę niż poradnik.
Przede wszystkim dlatego, że opisywany proces dochodzenia do dziecka wewnątrzsterowalnego jest możliwy jedynie w warukach Summerhill, czyli społeczności oderwanej od prawdziwego świata i zasad nim rządzących. Co z resztą przyznaje sam autor.

Niemiej jednak całkowicie się zgadzam z głównym przesłaniem autora, że w relacji z dzieckiem nie powinno być równych i równiejszych; czyli innych zasad dla dzieci i innych dla rodziców. Zgadzam się również z tym, że rodzice mają kłopot z odróżnieniem swobody od rozwydrzenia.

Jednak są w tej książce również tezy z którymi się nie zgadzam oraz takie, które z perspektywy czasu wiemy z całą pewnością, że były błędne. Chociażby stwierdzenie autora, że gdyby antykoncepcja była powszechnie dostępna, a młodzi ludzie mogliby uprawiać seks przed ślubem bez powszechnego potępienia zmniejszyłaby się liczba przestępstw na tle seksualnym. Dziś wiemy, że to nie działa...

Autor w ogóle jest pod dużym wpływem Freuda i większość (jeśli nie wszystkie) problemy dzieci przypisuje zbyt ostrej/karzącej postawie rodziców w kwestii seksualności. Trzeba jednakowoż zaznaczyć, że pisał to w czasach gdzie faktycznie rodzice byli wobec dzieci bardzo surowi, a łamanie zasad było ostro karane i piętnowane.

Tak czy owak, biorąc poprawkę na zmianę czasów warto przeczytać książkę i przemyśleć swój pogląd na wychowywanie dzieci. Kilka cennych uwag można z tej lektury wyciągnąć:)

Książka jest bardzo ciekawa aczkolwiek sama koncepcja kontrowersyjna. Uważam, że tą pozycję należy czytać z dystansem raczej jako ciekawostkę niż poradnik.
Przede wszystkim dlatego, że opisywany proces dochodzenia do dziecka wewnątrzsterowalnego jest możliwy jedynie w warukach Summerhill, czyli społeczności oderwanej od prawdziwego świata i zasad nim rządzących. Co z resztą...