"...„Bartłomiej Farrar” od pierwszych rozdziałów roztacza przed czytelnikiem opowieść, którą chce się poznać, wręcz wyczekuje jej rozwoju. Josephine Tey umiejętnie buduje podłoże psychologiczne swoich bohaterów i na nim opiera cały urok intrygi. Ta z kolei nie należy do rasowo kryminalnych; nie uświadczymy tutaj śledztwa od pierwszych stron, za to w pełni rekompensująca okaże się stylistyka obyczajowo-psychologiczna. Fabuła czerpie z motywu zagadki sprzed lat, którą należy rozwiązać z perspektywy teraźniejszości, a kto czytał chociażby „Córkę czasu” autorki, ten wie, jak potrafiła sobie radzić z takimi historiami. Jeśli z kolei jesteśmy przy analogiach, momentami klimat opowieści przywodził mi na myśl „Dolores Claiborne” – recenzowana książka to również w znacznej części obyczaj, ale podszyty tajemnicą, która zwinnie przemyka między stronicami, jest odczuwalna bez przerwy, ale nie kwapi się, by odkrywać karty. Każe na siebie czekać w napięciu potęgowanym przez całą lekturę, psotnica jedna!..."

Pełna opinia pod tym adresem: http://www.tramwajnr4.pl/2014/08/z-zakurzonej-polki-bartlomiej-farrar-rodzinne-tajemnice-w-angielskiej-posiadlosci.html

"...„Bartłomiej Farrar” od pierwszych rozdziałów roztacza przed czytelnikiem opowieść, którą chce się poznać, wręcz wyczekuje jej rozwoju. Josephine Tey umiejętnie buduje podłoże psychologiczne swoich bohaterów i na nim opiera cały urok intrygi. Ta z kolei nie należy do rasowo kryminalnych; nie uświadczymy tutaj śledztwa od pierwszych stron, za to w pełni rekompensująca...