Całość na http://nextcoolstory.blogspot.com/2014/05/a-my-zyjemy-dalej.html

Obok takich historii nie można przejść obojętnie, Jan Zakrzewski- polski więzień z Majdanka w bardzo szczery i dobitny sposób przedstawia tragiczną rzeczywistość niemieckich obozów zagłady. Nie jest to lekka lektura, a już na pewno nieprzeznaczona dla bardziej wrażliwych czytelników.

"W czerwcu nastał względny spokój i życie w obozie zaczęło płynąć "normalnym" torem. Więźniowie ginęli, ale w "normalny" sposób- poprzez bicie, wycieńczenie, z głodu, stanie godzinami bez ruchu w czasie apelu, choroby, bezmyślną pracę ponad siły i wzajemne psychiczne wykańczanie."

Opisy zbrodni są brutalne, nieludzkie, zwierzęce. Tej książki nie da się przeczytać jednym tchem, bo człowiek, chyba nie jest w stanie, a przynajmniej ja nie byłam w stanie znieść tak okropnej prawdy na raz. Podczas lektury wiele razy musiałam się zatrzymywać, gnana emocjami, przechodziłam stany rozpaczy i niedowierzania na przemian.

"W tym DNIU "nadludzie" zamordowali 18 600 istnień ludzkich. Akcję tę hitlerowcy nazwali kryptonimem dożynki. Trwały one 10 godzin, tak więc co 2 sekundy przestawało istnieć jedno życie ludzkie."

Na książkę tę jednak trzeba wziąć poprawkę i czytać z większym, niż zazwyczaj krytycyzmem, gdyż została wydana dopiero w 1982 roku, a więc cenzura komunistyczna w pełniej krasie jeszcze funkcjonowała. Ja bardzo negatywnie oceniam całą działalność władzy radzieckiej w Polsce, komunizm. I uważam, że wyjście z Majdanka do takiego "nowego, ocalonego" świata jest wyjściem z piekła do piekła. Jan Zakrzewski, tak tego jednak nie ocenia, rozpoczynając swoje życie na wolności od pracy w radzieckim Polskim Komitecie Wyzwolenia Narodowego. Poznaje nawet Bieruta, dla którego działań i polityki ma duży szacunek... Czyli z jednej strony opisuje zbrodnie nazistowskiego systemu, a z drugiej wtłoczony w nowy socjalistyczny ustrój, który na swoim koncie miał także wiele masowych mordów, nie wspomina o nich słowem... To jedyne co w książce mnie się nie podoba.

Ta historia zmusiła mnie do wielu refleksji między innymi o nazistowskich katach. Co jest w stanie tak zmienić człowieka w bestię, jaka propaganda, jakie słowa, co się wydarzyło że ludzie- ludziom zgotowali takie okrucieństwa?! A po drugie zaczęłam się zastanawiać nad losem takich osób, którym udało się przeżyć obóz, przejść przez tak nieludzkie doświadczenia i musieć się jakoś ustatkować, ustabilizować w nowym świecie na wolności od jednego kata, po to by nauczyć się żyć z drugim...

Kinga Żak

Całość na http://nextcoolstory.blogspot.com/2014/05/a-my-zyjemy-dalej.html

Obok takich historii nie można przejść obojętnie, Jan Zakrzewski- polski więzień z Majdanka w bardzo szczery i dobitny sposób przedstawia tragiczną rzeczywistość niemieckich obozów zagłady. Nie jest to lekka lektura, a już na pewno nieprzeznaczona dla bardziej wrażliwych czytelników.

"W czerwcu...