Zastanawiam się i zastanawiam, co napisać o tej książce i trudno mi znaleźć słowa - tyle wywołała emocji. Śmiałam się przy niej, cieszyłam, serce mocno mi biło, a zaraz znów płakałam tak bardzo, że nie mogłam rozczytać słów, a wszystko wokół było mokre od moich łez. Trzeba przyznać, że Karen Kingsbury nie boi się trudnych tematów, ale opowiada o nich w wyjątkowo smaczny, delikatny, a zarazem bezpośredni sposób. Bohaterowie "Niezapomnianego lata" stają tu przed wieloma trudnymi wyborami, jednak zawsze odnajdują siebie w Panu Bogu i to jest to, co najbardziej mnie w tej książce zachwyca i przyciąga.
To, do czego mogę się przyczepić, to znów literówki, które chyba przewijają się przez całą serię. Denerwowali mnie też trochę Flaniganowie - według mnie ich poglądy na spotykanie się Bailey z chłopakami są grubo przesadzone, ale być może zmienię zdanie, jak sama będę miała dzieci...

PS. Muszę napisać o czymś jeszcze: w cyklu o Baxterach mamy przekrój cudownych mężczyzn. Silnych, odpowiedzialnych, wierzących - po prostu ideałów! Wspaniale o takich poczytać i pomarzyć... Za nich też kocham te książki!

Zastanawiam się i zastanawiam, co napisać o tej książce i trudno mi znaleźć słowa - tyle wywołała emocji. Śmiałam się przy niej, cieszyłam, serce mocno mi biło, a zaraz znów płakałam tak bardzo, że nie mogłam rozczytać słów, a wszystko wokół było mokre od moich łez. Trzeba przyznać, że Karen Kingsbury nie boi się trudnych tematów, ale opowiada o nich w wyjątkowo smaczny,...