Masłowska oceniona niżej niż Schmitt i Coelho. Właściwie w ogóle mnie to nie dziwi. Pablo Picasso też jest nieznany na wielkanocnych jarmarkach. Ludzie nie kupują tego, czego nie rozumieją. Nigdy nie zabraknie czytelników temu, kto pisze dla durniów - powiedział Simon Leys.
Dla mnie ta książka była objawieniem. Masłowska jest z mojego rocznika i pokazała, że można być i dzisiaj mądrym na sposób Sokratesa. Że wiedza nie bierze się tylko z wkuwania beznadziejnie niepotrzebnych teorii (przypominam, że książkę pisała w przerwach nauki do matury), ale z obserwowania świata. Sokrates łaził po mieście i zadawał głupie pytania. Masłowska czyni podobnie - opisuje świat, który widzi. I robi to po mistrzowsku, ponieważ nie opisuje go swoimi słowami. Staje się tym, co pisze - jeśli ma być o dresie, to będzie dres. To jest słowotok i "myślotok". To jest rzeczywistość Łysego, jego problemy, jego analizy, jego miłość... to jest jego poziom. Nie sztuką jest czytać o inteligentniejszych od nas i się z nimi radośnie spoufalać. Sztuką jest zejść do świata Łysego, pokierować nim, przeanalizować, zrozumieć i wyjść z tego lepszym, mądrzejszym. Sztuką jest umieć zachować ciekawość świata. Nie bać się wyjść poza własne ramy. Również do świata "niższego", którym pogardzamy. Tylko wtedy możemy się oduczyć naszej pogardy i otworzyć na nowe doznania.
A'propos języka. To nie jest bełkot ani masakra gramatyczna i stylistyczna, jak niektórzy recenzenci sugerują. To jest bardzo uporządkowana, spójna stylistycznie i logicznie konstrukcja. To jest język pełen neologizmów, użytych w sposób nie tylko poprawny, ale i twórczy. To są bardzo przemyślane i powtarzalne szyki zdań. To naprawdę dobra literatura. Radzę słuchać doświadczonych w tym temacie. Osobiście uważam, że Nagroda Nike należy się Masłowskiej nie mniej niż Bieńczykowi - a nawet więcej, bo drugiej takiej książki nie było jeszcze a minęło już lat kilkanaście.

Masłowska oceniona niżej niż Schmitt i Coelho. Właściwie w ogóle mnie to nie dziwi. Pablo Picasso też jest nieznany na wielkanocnych jarmarkach. Ludzie nie kupują tego, czego nie rozumieją. Nigdy nie zabraknie czytelników temu, kto pisze dla durniów - powiedział Simon Leys.
Dla mnie ta książka była objawieniem. Masłowska jest z mojego rocznika i pokazała, że można być i...