„Dolina lalek” – bardzo ładnie brzmiący tytuł. Taki niewinny, spokojny, przynajmniej dla mnie, jednak „Dolina Lalek” autorstwa Jacqueline Sutann to nie jest spokojna opowieść. Roi się w niej od emocji i to niekoniecznie pozytywnych.

Fabuła toczy się z trzech perspektyw. Mamy trzy bohaterki: Annę, Jennifer oraz Neely. Każda z nich jest indywidualnością. Przybywają do Nowego Jorku w różnym wieku, z innymi doświadczeniami życiowymi, kierują się innymi wartościami. Ale wszystkie trzy pragną tego samego: szczęścia.

Kto nie chce być w życiu szczęśliwym? Kto nie chce osiągnąć sukcesu zawodowego? Kto nie chce czuć się niezależnym? Kto nie chce czuć się bezpieczny, posiadając własną, ukochaną rodzinę?

To bardzo ludzkie pragnienia. Każdy do tego dąży. Bohaterki „Doliny lalek” nie są jedyne, łatwo się z nimi utożsamić, trzymać za nie kciuki w drodze do celu. Niestety, Nowy Jork i życie weryfikują ich marzenia i to w okrutny sposób.

Ta książka bardzo dobija i wstrząsa, dlatego właśnie że trzyma się realiów. Tak wygląda życie: jest brutalne i okrutne, pełne przeszkód oraz zasadzek. A życie w show biznesie emanuje tym na potęgę. To wszystko mogło się wydarzyć i pewnie się wydarzyło. Nie mówię, że ta historia opiera się na faktach, ale pewnie ktoś kiedyś przeżył coś takiego albo, co gorsza, jeszcze może przeżyć.

Najbardziej zabolał fakt, że na swój sposób Anna, Jennifer i Neely osiągnęły to, co chciały. Były takie momenty, w których każda z nich żyła jak w wymarzonej przez siebie bajce. Tylko że los jest okrutny. Urzeczywistnił ich marzenia w krzywym zwierciadle. To, co miało dawać szczęście, w rzeczywistości raniło je i niszczyło doszczętnie. Wtedy, w samotności, zostały im już tylko laleczki…

Historia Anny i Lyona otworzyła mi oczy. Zawsze myślałam, że kobiety w takiej sytuacji jak Anna, bez trudu odchodzą od mężczyzny, który je zranił. Że najważniejsze jest zawsze poczucie własnej wartości i duma, ale to nieprawda. Kochająca kobieta zniesie wiele w imię miłości, nawet takie upokorzenie. To dla mnie nowość i jeszcze tego nie rozumiem. Teraz tylko uderzyło mnie to, jaka miłość potrafi być fałszywa: z jednej strony uskrzydla, a z drugiej potrafi te skrzydła podciąć na zawsze.

„Dolina lalek” bardzo mnie poruszyła. Do dziś nie mogę zabrać się za inną książkę. Tak bardzo utknęłam w tym świecie, że ciężko mi się wydostać. Na długo zapamiętam historię Anny, Jennifer i Neely. Myślę też, że na pewno jeszcze wrócę do „Doliny lalek”.

„Dolina lalek” – bardzo ładnie brzmiący tytuł. Taki niewinny, spokojny, przynajmniej dla mnie, jednak „Dolina Lalek” autorstwa Jacqueline Sutann to nie jest spokojna opowieść. Roi się w niej od emocji i to niekoniecznie pozytywnych.

Fabuła toczy się z trzech perspektyw. Mamy trzy bohaterki: Annę, Jennifer oraz Neely. Każda z nich jest indywidualnością. Przybywają do...