To, co jest znamienne i ważne w reportażu, to obiektywizm. Tak właśnie opowiedziana jest każda historia w tym zbiorze. Czytamy o rzeczach, których europejski umysł nie jest w stanie pojąć, które niejeden wykształcony człowiek uznałby za niedorzeczne i absurdalne, a Górecki powstrzymuje się od oceniania, krytykowania i wartościowania. Reporter nie staje po żadnej ze stron.

Górecki wiezie nas przez Abchazję, Kraj Stawropolski, Osetie Północną i Południową, Inguszetię, Czeczenię, aż po Dagestan. Zaglądamy do rodzin w Czerkiesku, Magasie, Władykaukazie, Groznym, Cchinwali. Podróżujemy miejskim autobusem, który zatrzymany zostaje przez groźnie wyglądającego "draba". Poznajemy Ludmiłę Wasiliewnę Jewdokimową, która całe swoje życie poświęca skromnemu muzeum etnograficznemu, gdzie skrzętnie zbiera ślady kultury kozackich raskolników, wiernych staremu obrządkowi prawosławnemu, a na granicy dagestańsko-azeckiej spotykamy Lwa Wozniaka z Machaczkały, "potomka polskiego zesłańca, malarza, domorosłego filozofa, brata łaty".

Książkę czyta się szybko, ale warto poświęcić jej trochę więcej czasu, niż tyle, ile trwa droga powrotna z pracy do domu. Można oczywiście przelecieć przez te wszystkie historie niemal na jednym oddechu, bo opisane są barwnym, gładkim językiem, ale o ile ciekawsze się wydają, kiedy usiądziemy nad każdą z nich, wchłoniemy słowo po słowie, zastanowimy się nad rzeczywistością, jaką opisują, poukładamy sobie zawarte w nich fakty. Do lektury zachęcam szczególnie tych, którzy Kaukaz znają głównie z przekazów telewizyjnych, relacji z linii frontu i wiedzą o tym regionie tylko tyle, że tam stale wybuchają nowe konflikty zbrojne. "Planeta Kaukaz" leży daleko od ostrzału, choć echa wybuchów do niej docierają.

To, co jest znamienne i ważne w reportażu, to obiektywizm. Tak właśnie opowiedziana jest każda historia w tym zbiorze. Czytamy o rzeczach, których europejski umysł nie jest w stanie pojąć, które niejeden wykształcony człowiek uznałby za niedorzeczne i absurdalne, a Górecki powstrzymuje się od oceniania, krytykowania i wartościowania. Reporter nie staje po żadnej ze...