Bardzo interesująca książka. Naprawdę spodobała mi się. Dziwię się niepochlebnym komentarzom. Stanisław Wyspiański przedstawił w sposób symboliczny, jak wyglądało społeczeństwo polskie, w czasach jemu współczesnych. Polacy dzielili się na lepszych i gorszych, na szlachtę (inteligencję) i chłopstwo. Po przeczytaniu lektury można wywnioskować, że każda z tych grup przyczyniła się do upadku Rzeczpospolitej. Najzamożniejsi, wpływowi obywatele zdradzili ją, a chłopi mordowali innych Polaków. Co do książki, to faktycznie, nie każdemu mogły przypaść do gustu wprowadzone widma w sceny weselne. Ja jednak uważam, że był to ciekawy zabieg ze strony autora. Duch byłego narzeczonego to symbol przemijania, ale również potrzeby życia dalej, nawet po stracie bliskiej osoby. Duch hetmana, nawiązanie do konfederacji targowickiej, zdrady, spisku, ale również poczucia winy. Widmo Zawiszy Czarnego, odwołanie do waleczności Polaków, poświęcenia na polu bitwy. Duch Jakuba Szeli, chłopa przewodniczącego Rabacji Galicyjskiej, wymordowania arystokratów... Rozumiem, że niektórzy czytelnicy nie potrafili odczytać zastosowanych symboli i byli w stanie zrozumieć przesłanie dzieła dopiero po omówieniu go na lekcji polskiego, ja jednak nie miałam z tym problemu. Wystarczy dobrze wczytać się w tekst i czytać z dobrymi przypisami. ;) Moim zdaniem bardzo dobra książka. Polecam :)

Bardzo interesująca książka. Naprawdę spodobała mi się. Dziwię się niepochlebnym komentarzom. Stanisław Wyspiański przedstawił w sposób symboliczny, jak wyglądało społeczeństwo polskie, w czasach jemu współczesnych. Polacy dzielili się na lepszych i gorszych, na szlachtę (inteligencję) i chłopstwo. Po przeczytaniu lektury można wywnioskować, że każda z tych grup przyczyniła...