Gordon Matthew Sumner znany nam pod pseudonimem Sting napisał swoją autobiografię. Początkowo byłam bardzo sceptycznie nastawiona… Zwykle biografie są po prostu nużące i ciągnące się w nieskończoność!

Postanowiłam jednak dać szansę Stingowi i się nie zawiodłam! Pisze on o sobie z dużym dystansem i opisuje siebie nie tylko jako muzyka, wokalistę czy kompozytora ale również jako „normalnego człowieka”… Wbrew pozorom nie zanudza nas monologami o tym jak długo pisał tekst i co wtedy czuł… Sting pozwala nam się poznać od każdej strony i prowadzi nas przez swoje życie pokazując jego różne oblicza. Poznajemy jego rodziców, dziadków, przyjaciół… Dowiadujemy się o nawet najbardziej osobistych wydarzeniach i przeżyciach zarówno nastoletniego Gordona jak i dojrzałego artysty.

Książka zaskakuje szczerością i lekkością pióra. Czytając czułam, że grzebię w życiu osobistym muzyka i poznaję go do tego stopnia, że mógłby być moim bratem…

Dodatkowo owa autobiografia uświadamia nam jak trudna i wyboista jest ścieżka kariery! Sting zaczynał jako pomocnik ojca (mleczarza rozwożącego butelki) przez co nie miał czasu na szkołę. Mimo to dzięki swojej inteligencji dostał się do gimnazjum, gdzie każdą wolną chwilę spędzał na eksperymentowaniu ze starą gitarą odziedziczoną po wuju. Źle się czuł w domu skłóconych rodziców – milczący ojciec i romansująca matka oraz liczne awantury sprawiały, że zamykał się w swoim muzycznym świecie. Pomysł założenia zespołu nasuwał się sam! Gordon poznawał ludzi tak samo rozkochanych w muzyce jak on i rozpoczął swoje pierwsze zmagania ze sceną. Długo jednak nie mógł zarobić na chleb i własne utrzymanie… Po skończonej anglistyce przez rok uczył w szkole – zarabiał mało, ale regularnie, jednak nie wytrzymał tam dłużej, chociaż lubił tę pracę.

Sting otwiera nam również drogę do swoich uczuć. Dowiadujemy się wiele o dziewczynie, która złamała mu serce i o tej, która posklejała je na nowo… Poznajemy go jako wrażliwego, empatycznego i pełnego wigoru mężczyznę, którym jest do dziś. A dlaczego Sting (ang. żądło)? Bo na jednej z prób pojawił się w swetrze w czarno-żółte paski co wystarczyło, by jego koledzy zaczęli go tak nazywać. Warto dodać, że założył ten sweter tylko raz!

Jeżeli ktoś lubi tego muzyka i chciałby go poznać również „z innej strony”, to może śmiało sięgnąć po tę autobiografię. Jest napisana lekko i (w moim odczuciu) szczerze oraz nie zanudza czytelnika niepotrzebnymi informacjami. O muzyce jest wiele – o pierwszych muzycznych miłościach i płytach winylowych wkładanych do odtwarzacza z nabożną czcią… Dużo dowiadujemy się również o pierwszych utworach pisanych i komponowanych przez Stinga, o jego kolejnych zespołach i problemach.

Krótko mówiąc poznajemy go nie tylko jako muzyka, ale przede wszystkim jako człowieka, który na początku kariery nie miał czym zapłacić za czynsz, pracował na budowie i korzystał z zasiłku dla bezrobotnych, bo nie był w stanie „wyżyć” z koncertów i występów.

Gordon Matthew Sumner znany nam pod pseudonimem Sting napisał swoją autobiografię. Początkowo byłam bardzo sceptycznie nastawiona… Zwykle biografie są po prostu nużące i ciągnące się w nieskończoność!

Postanowiłam jednak dać szansę Stingowi i się nie zawiodłam! Pisze on o sobie z dużym dystansem i opisuje siebie nie tylko jako muzyka, wokalistę czy kompozytora ale również...