I co tu napisać o Gombrowiczu i jego dziennikach? To co zapewne pragnął osiągnąć autor - prowokacja, bo inaczej nie da się w pełni określi tego co stworzył, co jest przesycone krytyką niemalże wszystkiego co jest polskie, co jednocześnie wskazuje jak pomimo swoich zarzekań i ciągłego nacisku na fakt, że jest emigrantem, czuł się związany z krajem, bo kto normalny nieustanie powraca w swoich zapiskach do czegoś co byłoby mu zupełnie obojętne, znienawidzone? Choć odnoszę wrażenie, że Gombrowicz nad zbyt pragnął wykreować pisarstwo, a nawet świat na swój nieco spaczony sposób myślenia, co poprzez taki zabieg mógłby osiągnąć zupełnie przeciwny efekt do zamierzonego, ale nigdy nie wiadomo, co też autor tak naprawdę myślał pisząc te strony, bo nie są one do końca autentyczne, nie dają mi pełnego zarysu jego osoby, bo wszystko co zostało tam zamieszczone było kreacją, jego własną inicjacją, bawił się każdym słowem, żeby tylko nie odsłonić się zbyt wielkich dawkach, zapewne bał się tego, jak każdy człowiek, ale w sumie gdyby tak pomyśleć, to w każdej krytyce posyłanej przez niego, można doszukać się pewnych prawd, które go frapowały, podjudzały, co daje większy lub mniejszy wgląd do jego umysłu, który jest czymś niebywale interesującym i wartym zgłębienia.

I co tu napisać o Gombrowiczu i jego dziennikach? To co zapewne pragnął osiągnąć autor - prowokacja, bo inaczej nie da się w pełni określi tego co stworzył, co jest przesycone krytyką niemalże wszystkiego co jest polskie, co jednocześnie wskazuje jak pomimo swoich zarzekań i ciągłego nacisku na fakt, że jest emigrantem, czuł się związany z krajem, bo kto normalny nieustanie...