...
Serio?
Ja wiem, że Howard uczył nas, aby za wiele od bogów nie oczekiwać, ale coś takiego? Czarna seria Amberu ma wiele wspaniałych pozycji. Conan Renegat, Skarb Pythonu, Każąca Dłoń, Prorok Ciemności, Podziemie niewoli...wymieniać można długo.
A z nich wszystkich to Conan Prowokator dostaje kontynuację?! Opowieść o Negu Złowrogim, nekromancie zabójcy szczurów (bynajmniej nie w skaveńskim wydaniu) doczekała się kontynuacji?
W dodatku, nie wiem co Carpenter przeskrobał, że musiał kontynuować opowieść Perrego. Jest on zdolny do naprawdę dobrych książek i to jest po prostu poniżej jego godności i zdolności.

Ehhh...

Dobra, zajmijmy się samym Nieposkromionym. Jak już wspomniałem akcja dzieje się niedługo po wydarzeniach z Conana Prowokatora. Conan wraz z Elashi - nomadką z Khauranu - podróżuje na południe. Co więcej, okazuje się, że wspólnie walczyli oni nie tylko z magiem, ale również nieumarłą nie-zombie kobietą. Szczerze przyznam, że jest to pierwszy raz gdy spotykam się z określaniem seksu w trójkącie mianem poważnej walki...

W każdym razie pech sprawia, że natykają się n różne, różniaste osoby. Najpierw przeklętego hermafrodytę, potem przeklętego trefnisia - mistrza khitajskiej sztuki walki jit-jit (sic!),a w końcu trafiają do Podmroku - a przynajmniej jego marnej podróbki - gdzie stają się obiektem zainteresowań panujących tu i zwalczających się czarodzieja i wiedźmy, oraz ich pomagierów - cyklopów, wielkich inteligentnych robali, nietoperzy-wampirów, też jak najbardziej gadających, bełkoczących ślepych albinosów i inteligentnych rosiczko-pająków.

Wszyscy oczywiście chcą ich porwać i zgładzić, każde ze swoich powodów, a cały czas ściga ich też wspomniany hermafrodyta.

Choć może się wydawać inaczej, w książce fabuła praktycznie nie istnieje. Jest tylko ciąg pościgów i walk, opisanych w sposób nieziemsko nudny. Co więcej, każdy możliwy zbieg okoliczności jaki może się zdarzyć - zdarza się. Nawet wspomniany przeklęty trefniś w pewnym momencie - dosłownie - spada na scenę z nieba.

Co jest natomiast ciekawe, to jak dobrze Carpenter naśladował styl Perrego. Gdyby nie napis na okładce, nie uwierzyłbym, że pisało to dwóch autorów. Wszystko tu jest - głupie zbiegi okoliczności, durne przezwiska i określenia dla postaci, miałkość opisów.

Dodatkowo udał się jeszcze jeden zabieg. Tak jak w prowokatorze najciekawszą i najbardziej żywą istotą była wspomniana nieumarła, tak i tu najciekawsze okazują się zupełnie niespodziewane osoby - adiutanci maga i wiedźmy, odpowiednio cyklop i wielki robal, którzy dochodzą do wniosku, że więcej ich łączy niż dzieli i postanawiają obalić swoich władców.

Technicznie książka jest poprawna, nie dopatrzyłem się w niej jakichś licznych błędów. Natomiast mierzi niestety fakt, że przeskoki między postaciami pochłaniają odstępy w tekście. A nieraz dana postać dostaje dosłownie linijkę tekstu. Poważnie, gdyby nie te przeskoki, książka byłaby pewnie o 1/4 chudsza.

Oprawa to jak zawsze standard Czarnej Serii Amberu, czyli dziś niespotykanie wysoka półka. Twarde, lakierowane okładki, szyte strony. Wielkość książki pozwala łatwo ją zmieścić do bocznej kieszeni bojówek.
Ilustracja na okładce to Ken Kelly i choć graficznie nic nie można jej zarzucić, to odnoszę wrażenie, że nie namalował jej w dobry dzień. Proporcje, kąty i anatomia postaci są dość zachwiane, zwłaszcza u naszego kulturysty na pierwszym planie.
Co zdecydowanie warto odnotować, okładka dość dobrze obrazuje treść. Mamy i wielkie robale i wiedźmę która na nich jeździ (choć w treści zawsze jest naga) i walczącego z nimi barbarzyńce (choć w treści jest porządnie ubrany). Tło wygląda też na jaskinie, a więc również pasuje.

Podsumowując, ta książka jest tragiczna i zachęcam do trzymania się od niej z bardzo daleka. Chyba, że ktoś lubi farsę, wtedy jeśli potraktuje ten tom jako farsę, być może dostarczy on takiemu czytelnikowi odrobinę rozrywki.

...
Serio?
Ja wiem, że Howard uczył nas, aby za wiele od bogów nie oczekiwać, ale coś takiego? Czarna seria Amberu ma wiele wspaniałych pozycji. Conan Renegat, Skarb Pythonu, Każąca Dłoń, Prorok Ciemności, Podziemie niewoli...wymieniać można długo.
A z nich wszystkich to Conan Prowokator dostaje kontynuację?! Opowieść o Negu Złowrogim, nekromancie zabójcy szczurów...