Po dramatycznych wydarzeniach, do których doszło podczas wampirzego szczytu w Rhodes, część wampirów liże swoje rany i pomału dochodzi do zdrowia, inne są zaabsorbowane swoimi sprawami. Wydaję się, że telepatka z Bon Temps będzie miała wreszcie chwilę wytchnienia. O tym, że Sookie przyciąga kłopoty jak magnes wiedzą jednak wszyscy czytelnicy, którzy pokochali serię i sięgnęli po jej ósmy tom. Jeśli nie wampiry, to wilkołaki tudzież inne fantastyczne stworzenia wciąganą bohaterkę w samo środek swoich konfliktów.

W shrevporckim stadzie dochodzi do rozłamu. Wilkołak atakuje Sookie, ktoś bestialsko morduje partnerkę Alcide’a Herveaux, porwana zastaje żona obecnego przywódcy stada Patrika Furnana. Mężczyźni oskarżają się nawzajem o dokonanie zbrodni, szykuje się wojna domowa między poplecznikami Furnana, a przyjaciółmi syna byłego przywódcy. Zaślepieni mężczyźni są głusi na argumenty i zapewnienia przeciwnika, że nie ma on nic wspólnego z czynem, o który się go oskarża. Będąca przyjaciółką stada Sookie zostaje wciągnięta w sam środek konfliktu, dwudziestosiedmiolatka staje się mimowolną mediatorką pomiędzy dwoma zaślepionymi wilkołakami.

„Gorzej niż martwy” sposobem kreowania fabuły przypomina mi nieco piąty tom serii. Podobnie jak w powieści „Martwy ja zimny trup” mamy do czynienia z wieloma wątkami składającymi się na akcję. Brak jest przewodniego motywu, fabuła ma charakter patchworkowi. Konflikt wilkołaków to tylko jeden z poruszonych przez pisarkę tematów. Sookie odkrywa nowych krewnych, poznaje wiedźmę będącą mentorką swojej współlokatorki, interesuje się nią tajemniczy wampir, do miasteczka wraca wynajęta przez Peltów Tanya Grissom, brat przysparza jej samych kłopotów, a jej ukochany jakby zapadł się pod ziemię. W tym tomie bardzo wiele się dzieje, nie sposób się nudzić.

O minusach serii pisałam tyle razy, że tym razem podaruję sobie powtarzanie – zainteresowani mogą zajrzeć do recenzji poprzednich tomów. „Gorzej niż martwy” to przyjemne, relaksujące czytadło.

Po dramatycznych wydarzeniach, do których doszło podczas wampirzego szczytu w Rhodes, część wampirów liże swoje rany i pomału dochodzi do zdrowia, inne są zaabsorbowane swoimi sprawami. Wydaję się, że telepatka z Bon Temps będzie miała wreszcie chwilę wytchnienia. O tym, że Sookie przyciąga kłopoty jak magnes wiedzą jednak wszyscy czytelnicy, którzy pokochali serię i...