Który to już raz czytam? Lakierowana okładka,idealne rozmiary,waga,czytelna czcionka.Trochę nie mogę odczytać zamysłów projektantki okładki i wśród swoich zdjęć mam wiele,które moim zdaniem,byłyby w większej zgodzie z pięknymi opowiadaniami Iwaszkiewicza.Kończę z pewnym żalem świetną książkę Anny Król "Rzeczy Iwaszkiewicz intymnie".Autorka zmusiła mnie niejako do przeczytania moich ulubionych opowiadań Iwaszkiewicza, "Panny z Wika" i "Brzezinę".Obejrzałem też filmy Andrzeja Wajdy pod tymi samymi tytułami.Tyle w związku z tym przemyśleń.Mogę powtórzyć tylko za Wisławą Szymborską:"Nie ma rozpusty większej jak myślenie".Wiktor z "Panien z Wilka" podszedł tak do swojego życia: "Wiedział,raz na zawsze wiedział teraz,że wszystkie rzeczy tak,jak istnieją naprawdę,są nieosiągalne".Może ma to związek z poszukiwaniami przez Miłosza "formy bardziej pojemnej",a właśnie w okresie powstawania opowiadania,młodziutki poeta przyjechał do Stawiska z wyrazami hołdu dla swojego mistrza.Inne piękne opowiadanie "Powrót Prozerpiny",które ma dla mnie wątki osobiste , "Nie trzeba swoich żagli rozpinać na wiatr namiętności".

Który to już raz czytam? Lakierowana okładka,idealne rozmiary,waga,czytelna czcionka.Trochę nie mogę odczytać zamysłów projektantki okładki i wśród swoich zdjęć mam wiele,które moim zdaniem,byłyby w większej zgodzie z pięknymi opowiadaniami Iwaszkiewicza.Kończę z pewnym żalem świetną książkę Anny Król "Rzeczy Iwaszkiewicz intymnie".Autorka zmusiła mnie niejako do...

Jestem oczarowany opowiadaniami Iwaszkiewicza. Najbardziej z całego zbioru podobały mi się opowiadania - Panny z Wilka oraz Kochankowie z Marony. Czytając je ciężko było mi umiejscowić siebie na osi czasowej. Ożyła we mnie świadomość, że wiele rzeczy "pierwszych" już się w moim życiu stało i pewnych odczuć, przeżyć nie uda mi się już powtórzyć. Uświadomiłem sobie też, że warto zatrzymywać wiele pięknych chwil na sekundę, bo kiedy one się skończą można widzieć je podwójnie. A miłość? Czy jest różnica w kochaniu kogoś, a kochaniu się w kimś? Czy miłość to sprawka naszych niezbadanych chemicznie hormonów czy rzecz do nauczenia się? Ochy i achy wydaję z siebie, doszukując się odpowiedzi. Warto przenieść się do pięknych - Wilka i Marony, by korzystając z doświadczeń Wiktora czy Janka odnaleźć siebie.

Jestem oczarowany opowiadaniami Iwaszkiewicza. Najbardziej z całego zbioru podobały mi się opowiadania - Panny z Wilka oraz Kochankowie z Marony. Czytając je ciężko było mi umiejscowić siebie na osi czasowej. Ożyła we mnie świadomość, że wiele rzeczy "pierwszych" już się w moim życiu stało i pewnych odczuć, przeżyć nie uda mi się już powtórzyć. Uświadomiłem sobie też, że...