Najbardziej mroczna i - jeśli można tak określić książkę fantastyczną - najbardziej psychologiczna. Niestety równocześnie najsłabsza wśród wszystkich części, wiele jej brakuje w stosunku do wspaniałych poprzedniczek.

Styl pisania autorki... Może to moja opinia, ale książka wydaje mi się pisana bez polotu, jeszcze trochę, a zahaczymy o grafomanię :( Powtarzanie non stop słówka "jasne" albo "dobrze o tym wiesz", na pewno nie zapewni grona fanów, a przynajmniej czytelników. Wcześniejsze powieści Cassie takie nie były, oj nie. Można też winić tłumaczenie, ale obecna pisanina przypomina mi te wszystkie dziełka o wampirach. Szkoda, bo przecież saga ma duży potencjał. Jeśli już piszę o tłumaczeniu, to... Kurczę, cóż to jest za przypadek: "Jace'ego"? Raziło mnie to w oczy na każdej stronie, bo dosłownie na każdej stronie to imię było tak odmienione. Plus kilka błędów w pisowni ;/

Co do fabuły, nie przesadzę, jeśli napiszę, że wcześniejsze części czytałam z większym zainteresowaniem, tam wszystko kipiało od emocji i dynamiki. Tu jest spokojnie, nudno i monotonnie. Jednak, coby była przeciwwaga ;), rozbudowano charaktery praktycznie wszystkich postaci. Na pierwszy plan wybija się Jace z genialną ostatnią sceną.
SPOILER Nie wiem, czy oceniam ją pozytywnie, bo ta zmiana głównego bohatera... Dobry materiał na kolejne części, ale zdrada, to jednak zdrada :( KONIEC SPOILERA

Fajnie przedstawiona Isabelle, była jedyną postacią, której teksty mnie rozśmieszyły. Jace już w trzeciej części stał się cierpiącym, zakochanym i niepozbieranym męczennikiem, w tej części nie błysnął żadną rozwalającą uwagą. No dobra, było parę wstawek o miłości, ale cytaty z "Boskiej komedii" to za mało.
Isabelle natomiast zyskała sporo mojej sympatii, kocham teraz Isamon (Isabelle+Simon xD). Cieszę się, że autorka ich sparowała, a Mai przeznaczyła Jordana. No. fajnie tak jest ^^
Jeśli chodzi o Clary, była znośna w tej części, nie denerwowała mnie tak jak w poprzedniej. Wreszcie widać, że kocha Jace'a i skoczyłaby za nim w ogień. Niech jeszcze przestanie popełniać wieczne błędy, zachowywać się jak 12-latka (zwłaszcza na początku powieści) i na wszystko odpowiadać "jasne", to chyba ją polubię.

Jak już pisałam, fabuła na niskim poziomie. SPOILER!!! Dobrze, że Sebastian powstał z martwych, może ruszy drętwą fabułę. Lilith była porażką, wydaje mi się, że bitwa z tą demonicą była najłatwiejszą, jaką Nocni Łowcy stoczyli. Już Valentine był sroższym przeciwnikiem. KONIEC SPOILERA!!!

Nie żałuję czasu poświęconego na lekturę, bo przypomniały mi się wakacje sprzed dwóch lat, kiedy pochłaniałam pierwszą część. Jestem jedynie zawiedziona i trochę mi przykro. Przykro mi, że Jace już nie jest Jace'm o złotych włosach i sarkastycznym uśmiechu. I że książka straciła magię i atmosferę fantastycznego świata. O tak, tego specyficznego klimatu bardzo mi brakowało. Podczas lektury, czułam się tak, jakbym czytała książkę z tymi samymi bohaterami, ale zupełnie innego autora. Cóż, wszak już "Mechaniczny Anioł" nie spełnił moich oczekiwań, mogłam się spodziewać niskiego poziomu MUA. Ale i tak pewnie wrócę i do tej części, bo przecież jestem fanką Darów Anioła ^^

Najbardziej mroczna i - jeśli można tak określić książkę fantastyczną - najbardziej psychologiczna. Niestety równocześnie najsłabsza wśród wszystkich części, wiele jej brakuje w stosunku do wspaniałych poprzedniczek.

Styl pisania autorki... Może to moja opinia, ale książka wydaje mi się pisana bez polotu, jeszcze trochę, a zahaczymy o grafomanię :( Powtarzanie non stop...