Biografia porównawcza dwóch wybitnych umysłów XX wieku: Ludwiga Wittgensteina i Karla Poppera. Motywem przewodnim jest ich jedyne w życiu spotkanie, podczas którego Wittgenstein w ferworze dyskusji podobno groził Popperowi pogrzebaczem. Jak było naprawdę? Co było tematem tak zażartej dyskusji? Kto wyszedł zwycięsko z tej bitwy gigantów? Zanim autorzy udzielą choćby częściowych odpowiedzi na te pytania, każą nam się cofnąć do Wiednia, gdzie obaj filozofowie się wychowali, by przedstawić nam ich pochodzenie, osobowość, sposób, w jaki przetrwali wojnę (obaj byli z pochodzenia Żydami), wreszcie poglądy filozoficzne oraz stosunek do Koła Wiedeńskiego. A także stosunek do siebie nawzajem. Dopiero uzbrojeni w te wszystkie informacje, stajemy się świadkami ekscytujących wydarzeń...

Zestawienie ze sobą dwóch wybitnych, a zarazem odmiennych postaci, to moim zdaniem świetny sposób na opowiadanie historii filozofii. Filozofowie nie działają przecież w odosobnieniu, każdy z nich ma jakichś swoich bohaterów, którymi się inspiruje, i antybohaterów, z którymi toczy spór. Jeśli chcemy zrozumieć, jak kształtują się poglądy jakiegoś filozofa, musimy zawsze rozważać je w kontekście historycznym i w odniesieniu do innych myślicieli epoki.

Filozofia jest jedną wielką dyskusją, a autorzy "Pogrzebacza..." jak przez lupę pokazują nam szczegółowo jej mały, ale bardzo ważny fragment. I robią to naprawdę dobrze.

Biografia porównawcza dwóch wybitnych umysłów XX wieku: Ludwiga Wittgensteina i Karla Poppera. Motywem przewodnim jest ich jedyne w życiu spotkanie, podczas którego Wittgenstein w ferworze dyskusji podobno groził Popperowi pogrzebaczem. Jak było naprawdę? Co było tematem tak zażartej dyskusji? Kto wyszedł zwycięsko z tej bitwy gigantów? Zanim autorzy udzielą choćby...