Lubię takie książki- niespodzianki. Nic nie mówiło mi nazwisko autora, okładka niewiele zdradzała, recenzji przed lekturą zwykle nie czytam. Przerzucając strona po stronie tę niewielkich rozmiarów książkę, otwierałem szerzej oczy ze zdumienia jak trafnie, prawdziwie i pięknie zarazem, z wyczuciem, ale i humorem oraz ironią opisać można przemiany lat 60-tych i 70-tych ubiegłego wieku, gdzie z jednej strony nastąpiła rewolucja seksualna, a z drugiej rewolucja kościelna (jednak nie w sprawach seksualnych).
Oto mamy grupkę angielskich katolików, którzy dorastając, niemal na każdym kroku zadawać sobie muszą wiele pytań, między innymi to, gdzie leży granica. Tytułowe pytanie można by sformułować inaczej: jak sobie radzić w świecie religijnych wierzeń i praktyk, które są nie tylko restrykcyjne, ale które praktycznie duszą w zarodku wolność człowieka, tę wolność zarazem opiewając i głosząc. Sugestywne obrazy ognia piekielnego, obsesja czystości i grzechu zaszczepione młodym ludziom (pamiętajmy, że to czasy przedsoborowe w Kościele) będą im towarzyszyć przez całe ich dorosłe życie mając przeogromny wpływ na ich wybory i decyzje lub ich brak. Ci posłańcy mieszczańskiej moralności wtłoczeni zostali w zamkniety krąg, który trafnie wyraża jedna z bohaterek, bo "do szczęścia brakuje jej zawsze wyrzutów sumienia, a gdy je wreszcie ma, czuje się nieszczęśliwa z ich powodu". Próbują się z tego wyrwać, od tego uciec. Tracą dziewictwo ( nie bez wyrzutów sumienia i lęku przed piekłem), wyobrażają sobie, "jak to będzie, kiedy obudzą się pewnego ranka i przeczytają w gazetach, że papież pozwolił w końcu na stosowanie środków antykoncepcyjnych", próbują sobie radzić z miłością i śmiercią w cieniu tych obsesji.
Książka kończy się wyborem Jana Pawła II na papieża i pytaniem: co się stanie teraz? "Rachuby zawodzą, przyszłość wydaje się mglista i niepewna".
My już wiemy po ćwierćwieczu pontyfikatu tego papieża-konserwatysty, co się stało. Na tyle wiemy, że zanucić sobie możemy stadionową przyśpiewkę: Nic się nie stało, [Polacy], nic się nie stało....A raczej, nic się nie zmieniło...

Lubię takie książki- niespodzianki. Nic nie mówiło mi nazwisko autora, okładka niewiele zdradzała, recenzji przed lekturą zwykle nie czytam. Przerzucając strona po stronie tę niewielkich rozmiarów książkę, otwierałem szerzej oczy ze zdumienia jak trafnie, prawdziwie i pięknie zarazem, z wyczuciem, ale i humorem oraz ironią opisać można przemiany lat 60-tych i 70-tych...