Dobra biografia o chyba najbardziej "przehajpowanym" rosyjskim władcy.

Książka napisana płynnym językiem, opatrzona dużą ilością anegdot i charakterystyczną dla tej epoki bonmotów.

Książka w sumie jest czymś więcej, niż biografią, bo to również dogłębna analiza psychiki tego dość dziwnego i pełnego sprzeczności człowieka.

Dobra biografia o chyba najbardziej "przehajpowanym" rosyjskim władcy.

Książka napisana płynnym językiem, opatrzona dużą ilością anegdot i charakterystyczną dla tej epoki bonmotów.

Książka w sumie jest czymś więcej, niż biografią, bo to również dogłębna analiza psychiki tego dość dziwnego i pełnego sprzeczności człowieka.

Aleksander I to syn Pawła, ale przede wszystkim wnuk Katarzyny Wielkiej, której był ulubieńcem. To ona miała największy wpływ na kształtowanie charakteru przyszłego władcy, sama zrobiła dokładnie to samo, co uczyniono niegdyś jej - zabrała dziecko matce. Katarzyna II miała w tym swój cel - Aleksander miał być jej następcą, a swojego syna, Pawła, chciała pominąć.

Wysiłki czynione przez Katarzynę i nauczycieli przyszłego cara dały jednak efekt niejednorodny, na który zwraca uwagę Bazylow: "[...] od Laharpe'a i Murawiowa nauczył się liberalizmu, a raczej tylko metod gładkiego rozprawiania na liberalną modłę, na dworze przywykły do obłudy i pozy, lektura utworów literackich wyrobiła w nim skłonność do patosu i fałszywej czułostkowości. Przeżycia gatczyńskie też odegrały swoją rolę, budząc w nim brutalność i bezwzględność, zawsze zresztą starannie maskowane - pod tym względem Aleksander był prawdziwym mistrzem. Nie pozostała wreszcie bez wpływu i głębokich następstw sytuacja, w jakiej objął władzę". A w jaki sposób objął władzę można się domyślić - spisek, morderstwo jego ojca, koronacja.

Takim człowiekiem był "Pogromca Napoleona", a zbiór tych wszystkich jego cech nigdy nie usposabiał mnie specjalnie przychylnie. Podobnie nie przepadam za jego oponentem, Napoleonem, więc trochę wymęczył mnie ich konflikt.

Książka "Aleksander I Pogromca Napoleona" była czwartą i (na szczęście) ostatnią przeczytaną przeze mnie biografią rosyjskich władców tego autora. Właściwie zarzuty mam ciągle te same - szukanie sensacji, przesadne ubarwianie i pewna zamierzona rozrywkowość mająca ułatwić czytanie ludziom mniej zainteresowanym historią. Możliwe, że jestem już uprzedzona do Troyata, ale tak właśnie odbieram jego książki. Osobiście uważam, że książka o historii powinna być pisana w odwrotny sposób - nawet o wydarzeniach kontrowersyjnych i okrutnych powinno pisać się w sposób wyważony.

Aleksander I to syn Pawła, ale przede wszystkim wnuk Katarzyny Wielkiej, której był ulubieńcem. To ona miała największy wpływ na kształtowanie charakteru przyszłego władcy, sama zrobiła dokładnie to samo, co uczyniono niegdyś jej - zabrała dziecko matce. Katarzyna II miała w tym swój cel - Aleksander miał być jej następcą, a swojego syna, Pawła, chciała pominąć.

Wysiłki...

Francuski autor piszący o tym jak to rosyjski imperator rozgromił cesarza Francuzów- Napoleona. Brzmi nieco dziwnie? Tylko z pozoru. Arcyciekawa biografia Aleksandra I ukazująca tę postać od wczesnego dzieciństwa na które największy wpływ miała babka- Katarzyna Wielka poprzez młodość nacechowaną nienawiścią do ojca- cara Pawła po wiek dojrzały czyli walkę z Napoleonem i wreszcie ostatnie lata życia, gdzie car został religijnym mistykiem.

Po tej lekturze często zastanawiałem się na ile wpływ na zatrzymanie rosyjskiej kampanii napoleońskiej miał sam Aleksander, a na ile mieli w tym udział dwaj najważniejsi rosyjscy wojskowi czyli Marszałek Styczeń i Generał Luty? Z ksiązki Troyata wynika, że więcej zasług należy przypisać raczej tym drugim.

Poznając bliżej postać Aleksandra trudno tę postać jednoznacznie ocenić. Nie była to umysłowość wybitna, na dodatek ogarnięta swoimi obsesjami, ale mimo to dla Rosjan jest to jedna z najważniejszych postaci w ich historii. Na pewno warto się z nią zaznajomić choć tak naprawdę trudno uznać na ile wpływ na bieg wypadków miał sam Aleksander, a na ile pomagały mu sprzyjające okoliczności.

Francuski autor piszący o tym jak to rosyjski imperator rozgromił cesarza Francuzów- Napoleona. Brzmi nieco dziwnie? Tylko z pozoru. Arcyciekawa biografia Aleksandra I ukazująca tę postać od wczesnego dzieciństwa na które największy wpływ miała babka- Katarzyna Wielka poprzez młodość nacechowaną nienawiścią do ojca- cara Pawła po wiek dojrzały czyli walkę z Napoleonem i...