Ciekawie przedstawiona postać cara Rosji Piotra Wielkiego, trudna droga do zdobycia władzy, kontrowersyjny sposób rządzenia, okrucieństwa wobec poddanych a równocześnie wprowadzenie wielu reform, podglądanie nowych technik w krajach Europy, wojny które powiększyły Rosję i nowe obszary!

Ciekawie przedstawiona postać cara Rosji Piotra Wielkiego, trudna droga do zdobycia władzy, kontrowersyjny sposób rządzenia, okrucieństwa wobec poddanych a równocześnie wprowadzenie wielu reform, podglądanie nowych technik w krajach Europy, wojny które powiększyły Rosję i nowe obszary!

Biografia "Piotr Wielki. Geniusz i szaleństwo" w opracowaniu Henri Troyat nie jest może najwybitniejszym z opracowań o życiu i działalności cara Rosji, ale przyciąga uwagę określonym konceptem literackim.

Z próba opisania Piotra Pierwszego mierzyli się i wielcy pisarze, jak Aleksiej Tołstoj w swojej wspaniale (językowo i literacko) napisanej powieści "Piotr I" czy Danił Granin, i znakomicie historycy - od Roberta Massi do prof.Mołczanowa, a wśród nich nasz naukowiec z Rzeszowa prof.W.Serczyk.

Na tle takich dokonań dzieło Henri Troyat prezentuje się znacznie skromniej. I nie tylko o objętość opracowania chodzi. Troyat (a właściwie Lew Tarasow, bo mieszkajacy we Francji pisarz miał rosyjskie pochodzenie) starał się atrakcyjnie. Stąd w swoich opracowaniach czy to o Katarzynie Wielkiej, czy to o Iwanie Groznym, czy właśnie o Piotrze Pierwszym akcent stawiał na wewnętrzne sprzeczności postaci, na paradoksy ówczesnych realiów rosyjskich, na egzotykę i zaskoczenie.

W następstwie takich zabiegów nasza zobiektywizowana wiedza o historii poszerza się umiarkowanie, ale rośnie krąg osób zainteresowanych. Tym samym Troyat osiąga zamierzany efekt popularyzatorski.

Biografia "Piotr Wielki. Geniusz i szaleństwo" w opracowaniu Henri Troyat nie jest może najwybitniejszym z opracowań o życiu i działalności cara Rosji, ale przyciąga uwagę określonym konceptem literackim.

Z próba opisania Piotra Pierwszego mierzyli się i wielcy pisarze, jak Aleksiej Tołstoj w swojej wspaniale (językowo i literacko) napisanej powieści "Piotr I" czy Danił...

Pomysł opisania życia Piotra I jest znakomitą możliwością, aby napisać dobrą książkę. Bohater ekscentryk, tyran, brutal, opoj, człowiek który chciał zeuropeizować Rosję, a będąc w niej robił przypały nawet jak na Rosjanina hardcorowe. Henry Troyat, a w zasadzie Lew Asłanowicz Tarasow, w sposób bardzo przystępny przedstawia nam życiorys rzeczonego cara. Jednak w moim odczuciu dużo więcej można było wycisnąć z tematu. Moim skromnym zdaniem dużo ciekawiej z tematem rozprawił się, Nasz rodzimy badacz Władysław Serczyk. Nie stronił od opisów publicznych sekcji zwłok, jakich dokonywał władca po egzekucjach na skazanych, czy specyficznych relacji z poddanymi, a w szczególności z Mienszykowem, co powodowało, że książka Serczyka, choć dużo starsza, jest niewątpliwe o wiele ciekawsza.

Pomysł opisania życia Piotra I jest znakomitą możliwością, aby napisać dobrą książkę. Bohater ekscentryk, tyran, brutal, opoj, człowiek który chciał zeuropeizować Rosję, a będąc w niej robił przypały nawet jak na Rosjanina hardcorowe. Henry Troyat, a w zasadzie Lew Asłanowicz Tarasow, w sposób bardzo przystępny przedstawia nam życiorys rzeczonego cara. Jednak w moim...

Książka napisana świetnym, przyjaznym czytelnikowi językiem więc lektura jej to prawie sama przyjemność. Prawie, bo oczywiście trudno mówić o przyjemności gdy czyta się o szaleństwach jednego człowieka, któremu los dał nieograniczoną władzę. Niektórzy mówią: "geniusz i szaleniec". Dla mnie jednak Piotr Wielki to przede wszystkim morderca, degenerat i kompletny świr o czym z przerażeniem przekona się każdy, kto ze szkoły wyniósł tylko mocno przesadzone informacje o jego wielkości (to zresztą ciekawe - nie pierwszy to władca z przydomkiem "Wielki", który po bliższym poznaniu okazuje się co najmniej, eufemistycznie mówiąc, nie do końca normalny). Szczególnie podoba mi się, że w książce pokazane są , oprócz przeróżnych zbrodni (na wrogach, rzekomych wrogach czy członkach rodziny - nawet synu) również wariactwa pomniejszego kalibru (np. jak car poczuł się dentystą) oraz przeróżne inne poczynania (wstrząsający opis budowy St.Petersburga, czy sprawa reform - bardzo powierzchownych jak się okazuje). Carskie podróże i zachowanie w ich trakcie głowy rosyjskiego państwa - to również coś niebywałego! Brak higieny osobistej, przeraźliwe prostactwo przy stole i w zachowaniu - podnosi włosy na głowie. Warto tę książkę przeczytać choćby po to by dać się zaskoczyć, bo o ile Iwan Groźny wszystkim nam kojarzy się ze zbrodniami, to kompletnie zakłamana sylwetka Piotra - zazwyczaj tylko z "oświeconym monarchą i wielkim reformatorem". Warto wiedzieć jak to z tym oświeceniem i tym reformowaniem było naprawdę...

Książka napisana świetnym, przyjaznym czytelnikowi językiem więc lektura jej to prawie sama przyjemność. Prawie, bo oczywiście trudno mówić o przyjemności gdy czyta się o szaleństwach jednego człowieka, któremu los dał nieograniczoną władzę. Niektórzy mówią: "geniusz i szaleniec". Dla mnie jednak Piotr Wielki to przede wszystkim morderca, degenerat i kompletny świr o czym...

Książka dobra, czyta się dobrze, pozycja również obowiązkowa dla lubiących tematykę Rosyjską. Ładnie ukazuje cechy Piotra Wielkiego i jego siekierą ciosane podejście do spraw państwowych, no ale tu widzimy cały czas te same podejście Rosjan czyli wszystko moje czyli cara twoje nic, moje decyzję najsłuszniejsze choćby bez podstawne.

Książka dobra, czyta się dobrze, pozycja również obowiązkowa dla lubiących tematykę Rosyjską. Ładnie ukazuje cechy Piotra Wielkiego i jego siekierą ciosane podejście do spraw państwowych, no ale tu widzimy cały czas te same podejście Rosjan czyli wszystko moje czyli cara twoje nic, moje decyzję najsłuszniejsze choćby bez podstawne.

Henri Troyat czyli Lew Asłanowicz Tarasow, francuski pisarz rosyjskiego pochodzenia, to autor kilku biografii rosyjskich władców, z którymi miałam możliwość się zapoznać. Niestety, żadna z nich nie zrobiła na mnie zbyt dobrego wrażenia. Autor sili się na "barwne" opisy, które momentami bywały dla mnie wręcz rażące, z daleka czuć swąd taniej sensacji :) W książkach historycznych cenię przede wszystkim rzetelność, rozrywkowość jest u mnie na ostatnim miejscu.

Dowiedziałam się jednak przy okazji, że Piotr Wielki był dentystą-amatorem:
"Będąc kiedyś świadkiem usuwania zębów w miejscu publicznym, tak się zapala do tej sztuki, że co prędzej uczy się jej podstaw i zbiera wszystkie narzędzia potrzebne do jej uprawiania. Odtąd patrzy na 250 członków swojej świty innym okiem. Poddani surowym oględzinom jamy ustnej mają zostać jego pacjentami. Jeśli ząb mu się wydaje choć trochę chory, to go wyrywa. Krzyki nieszczęśników bynajmniej nie powstrzymują cara, wręcz przeciwnie, zagrzewają go do tej czynności. Herkulesowa siła Piotra ułatwia mu zadanie. Nierzadko w swoim zapale wyrywa także kawałek dziąsła. Nikt nie ośmiela się protestować przeciwko tej monarszej agresji. [...] Przez całe życie Piotr będzie się uważał za świetnego dentystę. Chowa w saszetce wszystkie usunięte przez siebie zęby i często przygląda im się z dumą. Każdy ząb przypomina mu czyjąś twarz wykrzywioną bólem".

Tak właśnie wyglądają te "barwne opisy", które przekazywane z pokolenia na pokolenie urastają w końcu do rozmiarów wielkiej legendy ;) Pewnie o mnie też tak kiedyś będą mówić, że krzyki pacjentów zagrzewały mnie do walki, a każdy wyrwany ząb lubiłam sobie później oglądać, bo kojarzył mi się bardzo pozytywnie z czyjąś twarzą wykrzywioną bólem :D

Henri Troyat czyli Lew Asłanowicz Tarasow, francuski pisarz rosyjskiego pochodzenia, to autor kilku biografii rosyjskich władców, z którymi miałam możliwość się zapoznać. Niestety, żadna z nich nie zrobiła na mnie zbyt dobrego wrażenia. Autor sili się na "barwne" opisy, które momentami bywały dla mnie wręcz rażące, z daleka czuć swąd taniej sensacji :) W książkach...

Bardzo lubię tą serię ksiazek.Czytajac jeszcze o Iwanie Groznym zdobywamy ciekawy poklad juz wiedzy o historii Rosji...potem tylko Lenin Stalin i wiemy z kim graniczymy..narod ktory swoich wytepial...

Bardzo lubię tą serię ksiazek.Czytajac jeszcze o Iwanie Groznym zdobywamy ciekawy poklad juz wiedzy o historii Rosji...potem tylko Lenin Stalin i wiemy z kim graniczymy..narod ktory swoich wytepial...

Znakomita, barwna biografia kolejnego szaleńca na carskim tronie. Rosja miała pecha do takich postać.

Znakomita, barwna biografia kolejnego szaleńca na carskim tronie. Rosja miała pecha do takich postać.

Książka bardzo lekka i bardzo ciekawa. Jeżeli zestawimy ją z " Rosją carów" R. Pipesa oraz z tym co pisał o carach chociażby W Łysiak nie jest przesadzona. Obala mit i odsłania barbarzyństwo i zacofanie Rosji.

Książka bardzo lekka i bardzo ciekawa. Jeżeli zestawimy ją z " Rosją carów" R. Pipesa oraz z tym co pisał o carach chociażby W Łysiak nie jest przesadzona. Obala mit i odsłania barbarzyństwo i zacofanie Rosji.