W wczesnej młodości byłem zachwyconym posiadaczem trzech pierwszych zeszytów. O kolejnych nawet nie miałem pojęcia, dopiero wiele lat później dowiedziałem się, że istnieją, ale takie to były czasy. Gdybym miał dziś wystawiać oceny tylko na podstawie wspomnień, wszystkie oscylowałyby w rejonach not najwyższych. To było coś, co niesamowicie pobudzało wyobraźnię wczesnego nastolatka lat osiemdziesiątych, a My z kosmosu Mostowicza łykałem zachłystując się. Niestety minął czas i człowiek stał się bardziej krytyczny.

I co my tu tak naprawdę mamy? Fabułę, w którą autorzy spróbowali wcisnąć wszystkie niewyjaśnione tajemnice przeszłości, legendy, religijne mity, walkę dobra ze złem, plus te wszystkie danikenowskie kocopoły. Dodatkowo wymyślili jakieś wydumane prawa kosmosu i dorzucili cywilizację zarządzaną super-duper sztuczną inteligencją. I wyszła z tego koszmarna, nielogiczna, poszarpana, kompletnie pozbawiona sensu historia, obsadzona postaciami tak infantylnymi i niewiarygodnymi (pod względem konstrukcji psychicznej, motywacji, logiki działań) jak to tylko możliwe. Bzdury jakie czasem wygadują i/lub wyczyniają, są trudne do uwierzenia. Dodatkowo, bohater specjalny, czyli Wielki Mózg, to jakieś totalnie zidiociałe kuriozum. Śledząc jego działania, odnosimy wrażenie, że podszył się pod niego wyjątkowo przebiegły, jednak upośledzony intelektualnie, kalafior.

O ile początkowe tomy, mniej więcej do trzeciego, jakoś się jeszcze od biedy bronią, to kolejne są porażką niespotykanej klasy.

Jedyny plus tego wydawnictwa to strona graficzna. Rysunki Polcha dają radę.

Dostajemy komiks sado-maso. Pod względem estetycznym jest przyjemnie, jednak cała reszta sprawia przy lekturze nieustający ból.

3/10

W wczesnej młodości byłem zachwyconym posiadaczem trzech pierwszych zeszytów. O kolejnych nawet nie miałem pojęcia, dopiero wiele lat później dowiedziałem się, że istnieją, ale takie to były czasy. Gdybym miał dziś wystawiać oceny tylko na podstawie wspomnień, wszystkie oscylowałyby w rejonach not najwyższych. To było coś, co niesamowicie pobudzało wyobraźnię wczesnego...

Prawdziwą PRZYJEMNOŚCIĄ było znów zanurzenie się w WYBITNIE cudownej wyobraźni i ukochanej, precyzyjnej, pełnej szczegółów KRESCE Bogusława Polcha!

Owszem, opowieść inspirowana teoriami von Danikena sama w sobie zła również nie jest, nie robi ona już jednak na czytelniku takiego wrażenia jak przed laty, w okresie dzieciństwa lat 80-tych. Tekst, dialogi i fabuła są zwyczajnie proste, nieskomplikowane, banalne i przewidywalne a postaci są jednowymiarowe, czarno-białe.

Pierwsze 4 albumy zawarte w tym tomie trzymają równy poziom i czyta, a przede wszystkim OGLĄDA się z niekłamaną frajdą! Kreska Polcha z albumu na album staje się co raz bardziej precyzyjna, szczegółowa, DOSKONAŁA! Pomysły graficzne tego autora są już KULTOWE w polskim, choć i być może i w światowym komiksie!

Nie wszystko jest jeszcze perfekcyjne, jak to zobaczymy później w Funky Kovalu, acz osobiście uważam że do czynienia mamy tutaj z WYBITNĄ oraz KLASYCZNĄ już pozycją polskiego komiksu SF wszechczasów!

A co się tyczy fabuły, czy może bardziej samych teorii paleoastronautycznych, modnych bardzo w latach 70-tych, głównie dzięki pracom i badaniom Ericha von Danikena, to podejść należy do nich jak do wspaniałej przygody i naprawdę ciekawej próby łączenia przeróżnych budzących do dziś PODZIW elementów prehistorycznych zagwozdek, typu Płaskowych Nazca, piramidy (nie tylko te w Gizie) czy ultraprecyzyjnych a megalitycznych budowli ery mocno prekolumbijskiej.

Ot, przygoda! Mniej lub bardziej wiarygodna. Siła i niewyczerpalna moc tych albumów tkwi jednak zdecydowanie we WSPANIAŁEJ grafice i KULTOWYCH pomysłach Polcha! UCZTA DLA OCZU dla każdego fana Science-Fiction!

Prawdziwą PRZYJEMNOŚCIĄ było znów zanurzenie się w WYBITNIE cudownej wyobraźni i ukochanej, precyzyjnej, pełnej szczegółów KRESCE Bogusława Polcha!

Owszem, opowieść inspirowana teoriami von Danikena sama w sobie zła również nie jest, nie robi ona już jednak na czytelniku takiego wrażenia jak przed laty, w okresie dzieciństwa lat 80-tych. Tekst, dialogi i fabuła są...

Ciekawy komiks, choć jak dla mnie Daniken bajki pisze.

Ciekawy komiks, choć jak dla mnie Daniken bajki pisze.

Moje pierwsze komiksy i jedyne jeśli chodzi o fantastykę-świetne

Moje pierwsze komiksy i jedyne jeśli chodzi o fantastykę-świetne