„Komiks młodości… najlepszy”
„Funky Koval” się nie zestarzał. Wprawdzie znałem go tylko z paru, kiedyś przeczytanych części, a teraz mam całość, to podtrzymuję swój entuzjastyczny ton. Jest widocznych kilka mankamentów. Pierwszy z nich to spadek poziomu adrenaliny wraz z kolejnymi częściami. Komiks w miarę przewracania kart staje się bardziej przegadany i przefilozofowany. Końcowe fragmenty są ciężkostrawne. Scenariusz czasami nie trzyma się kupy. Nie dopięto zakończenia. I można by tak wymieniać jeszcze… Mimo tych potknięć Funky bawi i przywołuje dobre wspomnienia. A mankamenty przykrywam sentymentem i …ciul.
Wydanie które zdobyłem jest czarno- białe. Oryginał był kolorowy. Nie przeszkadza mi brak barw. Dodatkowo do albumu dołączone jest opowiadanie, wstęp i galeria wybranych kart.
Wydanie w twardej nielakierowanej oprawie, szyte i duże (A4). Warto czasami cofnąć się kilkanaście lat wstecz i przypomnieć sobie jak to było… Warto to zrobić z „Funky Kovalem”.

„Komiks młodości… najlepszy”
„Funky Koval” się nie zestarzał. Wprawdzie znałem go tylko z paru, kiedyś przeczytanych części, a teraz mam całość, to podtrzymuję swój entuzjastyczny ton. Jest widocznych kilka mankamentów. Pierwszy z nich to spadek poziomu adrenaliny wraz z kolejnymi częściami. Komiks w miarę przewracania kart staje się bardziej przegadany i przefilozofowany....

Czarno białe wydanie zbiorcze przygód Funkyego. Od przygód tego bohatera zaczęła się tjk naprawdę moja przygoda z komiksem. Jednak uważam, że wersja kolorowa jest lepsza, chociaż to wydanie jest jakościowo bardzo dobre.

Czarno białe wydanie zbiorcze przygód Funkyego. Od przygód tego bohatera zaczęła się tjk naprawdę moja przygoda z komiksem. Jednak uważam, że wersja kolorowa jest lepsza, chociaż to wydanie jest jakościowo bardzo dobre.

Ten komiks nigdy nie potrzebował koloru, dlatego edycja czarno-biała to znakomity pomysł na „powrót do korzeni”. A dodatki (wraz z opowiadaniem Parowskiego) są absolutnie OK.

Ech, łezka się w oku kręci, bo „Funky” to zacny przyczynek do polskiej science fiction.

Ten komiks nigdy nie potrzebował koloru, dlatego edycja czarno-biała to znakomity pomysł na „powrót do korzeni”. A dodatki (wraz z opowiadaniem Parowskiego) są absolutnie OK.

Ech, łezka się w oku kręci, bo „Funky” to zacny przyczynek do polskiej science fiction.