"Pisać każdy może, trochę lepiej - lub trochę gorzej" - parafrazując słowa znanej piosenki. A zatem ja też skorzystam z możliwości, jakie daje ten portal i sobie napiszę, a co.

Nie wiem, czym podpadła Jej Wysokość Królowa Noor polskiemu wydawcy, zemsta udała mu się jednak znakomicie - polskie wydanie autobiografii królowej nie nadaje się bowiem do czytania.

Stylistyka w polskim tłumaczeniu tego utworu - pardon my french - leży i kwiczy.

Książka pełna jest niesamowicie długich zdań - tak długich, że niekiedy sam ich autor gubi się w podmiotach i orzeczeniach ("... miast rezydować w swym wspaniałym zamku - Muzeum Prado, hiszpańska rodzina królewska zamieszkała w Palacio de la Zarzuela, skromnej budowli, którą wznieśli na spokojnych przedmieściach Madrytu"). Imiesłowy, niczym karaluchy, mnożą się bez opamiętania nie tam, gdzie powinny i wymykają spod kontroli ("Husajn i ja zostaliśmy, gawędząc o rodzinie i polityce. [Gospodyni] Wiedziała wszystko, wypytując o każdego członka rodziny po imieniu i wykazując znajomość bieżących wydarzeń w szerokim świecie"). Zbyt dosłowne tłumaczenia ("vital" w kontekście "istotny, niezbędny" przetłumaczone jako "żywotny"). To tylko przykłady...

W kompletne zdumienie zaś wprowadziło mnie pojawienie się postaci "poszczególnego projektanta" ("...a ubrania, które wybiera znana kobieta, mogą przynieść sukces nie tylko poszczególnemu projektantowi, lecz rozpropagować przemysł odzieżowy całego kraju").

Książka jest ciekawa, temat interesujący - życie władców odległego, nieznanego kraju jest czymś, o czym zwykły zjadacz chleba nie ma bladego pojęcia.
Czyta się to jednak z zażenowaniem.

"Pisać każdy może, trochę lepiej - lub trochę gorzej" - parafrazując słowa znanej piosenki. A zatem ja też skorzystam z możliwości, jakie daje ten portal i sobie napiszę, a co.

Nie wiem, czym podpadła Jej Wysokość Królowa Noor polskiemu wydawcy, zemsta udała mu się jednak znakomicie - polskie wydanie autobiografii królowej nie nadaje się bowiem do czytania.

Stylistyka w...