Im więcej czytam Sapkowskiego tym bardziej się upewniam w przekonaniu, że jest jak Tolkien. Jego saga urosła do miana niekwestionowanego wzoru. Wydaje się, że dla szerokich mas (teraz już nie tylko polskich, ale i światowych) nie było niczego innego. Jednocześnie Sapkowski nie kieruje się tolkienowskim światem: tworzy swój - świeży, niepowtarzalny i drobnostkowo przemyślany. Kunszt fantastyki.

Tym razem autor skupia się głównie na Ciri, przez co tym bardziej mnie wciąga. Ciri to główna zagadka całej sagi. Nie tylko przez tajemniczą przepowiednię o Starszej Krwi, ale też przez ewolucję tej postaci. Lubię widzieć w każdej powieści jak się zmienia; jak dojrzewa, odkrywa siebie i stara się przetrwać.

Uwielbiam w tej książce zapętlanie się akcji. Skoki narracyjne i przekazywanie wydarzeń z perspektywy kilku postaci wciąga i podnosi napięcie. Często Sapkowski kontynuuje historię słowami różnych bohaterów, niekoniecznie we właściwej chronologii. Dobrze przemyślany zabieg.

Jednym słowem: absolutnie wymagana lektura. Już nie mogę się doczekać jak sięgnę po ostatnią część!

Im więcej czytam Sapkowskiego tym bardziej się upewniam w przekonaniu, że jest jak Tolkien. Jego saga urosła do miana niekwestionowanego wzoru. Wydaje się, że dla szerokich mas (teraz już nie tylko polskich, ale i światowych) nie było niczego innego. Jednocześnie Sapkowski nie kieruje się tolkienowskim światem: tworzy swój - świeży, niepowtarzalny i drobnostkowo...