Wnuczka Ingeli - Anna Maria Olsdotter - traci dość wcześnie oboje rodziców. Chociaż po śmierci babki ma odziedziczyć pewien majątek (i oczywiście dwór), czuje palącą potrzebę, żeby zrobić ze swoim życiem coś więcej. Los zsyła jej okazję wyjazdu do ubogiej, górniczej osady Martwe Wrzosy, gdzie miałaby objąć funkcję nauczycielki. Dodatkowym argumentem przemawiającym za tym przedsięwzięciem jest fakt, że właścicielem kopalni jest pierwsze i głębokie zauroczenie Anny Marii, jeszcze z czasów dzieciństwa - Adrian Brandt.
To wszystko składa się na jej decyzję o wyjeździe. Gdy jednak dociera na miejsce sprawy przyjmują zaskakujący obrót.

Opowiedziana historia jest dość niezła. Od razu jak tylko przeczytałam opis owej biednej osady zrozumiałam, że będę mieć do czynienia ze społecznictwem rodem z "Siłaczki". Choć banalniej i infantylniej, to faktycznie jest to trochę ten klimat. Wątek miłosny jest oczywisty i prosty, jak zawsze u Sandemo. Nie wiem czemu tym razem byłam bardzo zirytowana jego przewidywalnością... Bohaterowie są przerysowani. Kobiety o silnej osobowości pokazane zostały jako bezwzględne, egoistyczne i nieludzkie. Sandemo nagminnie, pod przykrywką samodzielności kobiet, ich wyzwolenia i odwagi, propaguje prosty wzorzec ich oddania i bezrefleksyjnej emocjonalności. Rekord pobiła w "Śladach szatana", gdzie zgwałcona kobieta zakochała się w oprawcy, bo był bardzo przystojny i trzeba zrozumieć, że taki nieokrzesany, nie mógł się powstrzymać. Nic bardziej idiotycznego nie spodziewam się już przeczytać w "Sadze o Ludziach Lodu", jednak w każdym tomie przemycany jest patriarchalizm ukryty za pseudo-feminizmem.

Styl przeciętny, chociaż czyta się szybko i nawet wciąga. Najuczciwiej jest stwierdzić, że ta książka ma swoje dobre momenty, które pędzą jak błyskawica i swoje złe momenty, które się ciągną w nieskończoność.

Ogólnie nie jest źle.

Wnuczka Ingeli - Anna Maria Olsdotter - traci dość wcześnie oboje rodziców. Chociaż po śmierci babki ma odziedziczyć pewien majątek (i oczywiście dwór), czuje palącą potrzebę, żeby zrobić ze swoim życiem coś więcej. Los zsyła jej okazję wyjazdu do ubogiej, górniczej osady Martwe Wrzosy, gdzie miałaby objąć funkcję nauczycielki. Dodatkowym argumentem przemawiającym za tym...