Jedna z najlepszych książek, które przeczytałam. Czyta się jednym tchem. Cały czas coś się dzieje. Aż wierzyć się nie chce, że istnieją kobiety o tak bohaterskiej postawie....mają czas i odwagę, aby pomóc innym kobietom , narażając własne życie za pół darmo mając w dodatku własną rodzinę.
Główna bohaterka minęła się z zawodem służb specjalnych.
Brawo za heroiczną postawę.

Jedna z najlepszych książek, które przeczytałam. Czyta się jednym tchem. Cały czas coś się dzieje. Aż wierzyć się nie chce, że istnieją kobiety o tak bohaterskiej postawie....mają czas i odwagę, aby pomóc innym kobietom , narażając własne życie za pół darmo mając w dodatku własną rodzinę.
Główna bohaterka minęła się z zawodem służb specjalnych.
Brawo za heroiczną postawę.

Europejki czy Amerykanki łatwo zakochują się w mężczyznach o oliwkowej cerze i odwrotnie. Są dla siebie wzajemnie egzotyczni a to jest cecha, która przyciąga i z początku ich relacje wydają się prawdziwą miłością. Dopiero gdy pojawiają się dzieci... gdy stają się rodziną - zaczyna się etap "tarcia" kultur. Jeśli kobieta nie jest świadoma odmienności, w którą brnie z własnej woli to tragedia gotowa. Donya Al-Nahi świetnie TO wyjaśnia, przestrzega i uczy na co powinny zwracać uwagę dziewczęta decydujące się na stworzenie rodziny z arabskim mężczyzną.
Dla mnie książka ciekawie napisana i co ważne - nie jest nudna - ciągle coś się dzieje.
A czy to prawda, że autorka kłamie idealizując relacje w muzułmańskich rodzinach? Jestem pewna, że jak wszędzie na świecie są rodziny dobre i patologiczne. Każdy z nas zna to z własnego otoczenia a jeśli mówi inaczej to po prostu kłamie. Tych złych jest znacznie mniej ale bardziej ich "słychać" a opowieści o nich lepiej się sprzedają.

Europejki czy Amerykanki łatwo zakochują się w mężczyznach o oliwkowej cerze i odwrotnie. Są dla siebie wzajemnie egzotyczni a to jest cecha, która przyciąga i z początku ich relacje wydają się prawdziwą miłością. Dopiero gdy pojawiają się dzieci... gdy stają się rodziną - zaczyna się etap "tarcia" kultur. Jeśli kobieta nie jest świadoma odmienności, w którą brnie z...

Autorka może i jest bohaterką ale wychwalanie muzułmańskiego modelu rodziny -to już hipokryzja i to grubo przesadzona.Gdzieś czytałam,ze konwertyci,którzy przeszli na Islam są bardziej gorliwi od rodowitych Muzułmanów.Wg mnie w tej części i następnej,tzn Oddaj mi dzieci to się potwierdziło.Jej idylliczny obraz rodziny muzułmańskiej jest mocno przesłodzony. Po prostu cierpiała na chroniczny brak miłości i zainteresowania ze strony rodziców.

Autorka może i jest bohaterką ale wychwalanie muzułmańskiego modelu rodziny -to już hipokryzja i to grubo przesadzona.Gdzieś czytałam,ze konwertyci,którzy przeszli na Islam są bardziej gorliwi od rodowitych Muzułmanów.Wg mnie w tej części i następnej,tzn Oddaj mi dzieci to się potwierdziło.Jej idylliczny obraz rodziny muzułmańskiej jest mocno przesłodzony. Po prostu...

Książka ciekawa,ale czytała lepsze tego typu

Książka ciekawa,ale czytała lepsze tego typu

Bardzo dobrze napisana i wciągjąca. Polecam.

Bardzo dobrze napisana i wciągjąca. Polecam.

Doświadczenia życiowe bohaterki może i ciekawe, ale sposób pisania trochę snobistyczny, zafukany.

Doświadczenia życiowe bohaterki może i ciekawe, ale sposób pisania trochę snobistyczny, zafukany.

Po przeczytaniu wielu książek o podobnej tematyce "Bohaterka pustyni'' klasyfikuje się w moim zdaniem nijako , uważam , że książka niczym szczególnym się nie wyróżnia , momentami jest lekko bajkowata mimo tego, że jest spisana na faktach . Główna bohaterka , pewnego dnia spotyka kobietę , ,która opowiada jej swoja smutna historie dotyczącą utraty swojej córeczki . Bohaterka bez większego namysłu , postanawia jest pomoc w odzyskaniu swojego ukochanego dziecka z powodzeniem jej się to udaje .Właściwie dzięki szczęśliwemu zakończeniu sytuacji ,gł bohaterka postanawia się na poważnie zając pomocą dla kobiet , które utraciły dzieci . Książkę , mimo pewnym mankamentów polecam dla kobiet , planujących jak i już będących w związkach z osobami wyznającymi inna religie oraz kulturę , aby przestrzec przed pochopnymi decyzjami , ponieważ czasem mimo miłości i zaangażowania obu stron w związek , przepaść,która dzieli religie czy to mnie czy więcej , może okazać się nie do przeskoczenia .

Po przeczytaniu wielu książek o podobnej tematyce "Bohaterka pustyni'' klasyfikuje się w moim zdaniem nijako , uważam , że książka niczym szczególnym się nie wyróżnia , momentami jest lekko bajkowata mimo tego, że jest spisana na faktach . Główna bohaterka , pewnego dnia spotyka kobietę , ,która opowiada jej swoja smutna historie dotyczącą utraty swojej córeczki ....

Moim zdaniem sam fakt, iż książka powstała na podstawie autentycznych wydarzeń, jakie miały wpływ na życie samej autorki, sprawia, iż książka dzięki swojemu realnemu wymiarowi staje się bardziej interesująca. Mimo iż traktuje ona o niezwykle bohaterskich czynach głównej postaci, nie mamy tutaj do czynienia z heroizacją - wśród licznych sukcesów bohaterka spotyka się również z porażkami. Piękna książka o poświęceniu oraz miłości matki do dziecka. Polecam!

Moim zdaniem sam fakt, iż książka powstała na podstawie autentycznych wydarzeń, jakie miały wpływ na życie samej autorki, sprawia, iż książka dzięki swojemu realnemu wymiarowi staje się bardziej interesująca. Mimo iż traktuje ona o niezwykle bohaterskich czynach głównej postaci, nie mamy tutaj do czynienia z heroizacją - wśród licznych sukcesów bohaterka spotyka się również...

Pochłonęłam książkę w jeden dzień.Wciągająca.

Pochłonęłam książkę w jeden dzień.Wciągająca.

Książka wciągnęła mnie od samego początku więc przeczytałam ją błyskawicznie. Zdecydowanie polecam.

Książka wciągnęła mnie od samego początku więc przeczytałam ją błyskawicznie. Zdecydowanie polecam.