Dziś publikacji o zbliżonym tytule i wiadomej problematyce istnieje na rynku wiele. Temat do pewnego stopnia stał się modny, a pamięć o antykomunistycznym powstaniu trwa – i bardzo dobrze! Ale to książka Ślaskiego – byłego skrobowiaka i jednocześnie żołnierza niepodległościowego podziemia – po raz pierwszy wprowadziła do publicznej świadomości określenie „wyklęci” (przynajmniej w druku). Warto o tym pamiętać, tym bardziej że termin stał się klasyczny i jest już niezwykle mocno zakorzeniony.
Książka – jak dla mnie – doskonała. Została napisana w połowie lat dziewięćdziesiątych, wtedy też po raz pierwszy wydana. Do dziś doczekała się kilku wznowień – i słusznie. Pomijając nowatorskość oraz mimo wszystko śmiałość pomysłu (jak na owe czasy), bardzo podoba mi się także rzecz czysto techniczna – a mianowicie forma i struktura publikacji. Częściowo oparta na własnych przeżyciach, częściowo o zacięciu historyczno-dokumentalnym. Zachowując odpowiednie proporcje i uwzględniając specyfikę tematyki, nie potrafię oprzeć się wrażeniu, że dla sprawy pamięci o „wyklętych” jest to dzieło na miarę "Archipelagu GUŁAG". Ważne i udane, a i literacko niezwykle pociągające. Tę opowieść warto poznać. Czyta się świetnie!

http://www.rafalsocha.com/2016/10/06/podwalina/

Dziś publikacji o zbliżonym tytule i wiadomej problematyce istnieje na rynku wiele. Temat do pewnego stopnia stał się modny, a pamięć o antykomunistycznym powstaniu trwa – i bardzo dobrze! Ale to książka Ślaskiego – byłego skrobowiaka i jednocześnie żołnierza niepodległościowego podziemia – po raz pierwszy wprowadziła do publicznej świadomości określenie „wyklęci”...