Najlepsza proza środkowoeuropejska w optymalnym rozumieniu tego terminu. Cóż to za styl! A sam Autor - zupełnie nikomu nieznany. Czy może być większa niesprawiedliwość?

A bynajmniej to nie wątek antysemityzmu jest tu najważniejszy – choć oczywiście: antysemici wysiadka! Nie ma tu jednak żadnego agresywnego języka:. Autor pozwala raczej w pewnym sensie pozbyć im się tego ”garbu”, nakazującego widzieć w każdym Żydzie diabła z kopytami. W tym sensie to obowiązkowa lektura dla antysemitów wszelkiej maści!

Ale tak naprawdę jest to wspaniała, niczym u Josepha Rotha, elegia na cześć kultury, po której w tej części Europy zostały wyłącznie zgliszcza. Także w sferze idei. Świat przedstawiony, choć targany przeciwstawnymi wichrami, ma tu jeszcze swoje zakorzenienia, które - choć bywały irytujące - budzą dziś wręcz tylko rozrzewnienie.

Szczególny zachwyt budzi wyrafinowany język. Wspaniale budowane zdania kojarzą mi się swą kunsztownością z poetycką prozą W.G. Sebalda.

Najlepsza proza środkowoeuropejska w optymalnym rozumieniu tego terminu. Cóż to za styl! A sam Autor - zupełnie nikomu nieznany. Czy może być większa niesprawiedliwość?

A bynajmniej to nie wątek antysemityzmu jest tu najważniejszy – choć oczywiście: antysemici wysiadka! Nie ma tu jednak żadnego agresywnego języka:. Autor pozwala raczej w pewnym sensie pozbyć im się tego...