Książka niesłychanie ważna, bo ukazująca metodyczną pracę autorów nad morderczym szlakiem ukraińskich faszystów na Wołyniu w czasie II wojny światowej, a którzy to autorzy wieś po wsi, gmina po gminie, powiat po powiecie, odnotowują wydarzenia związane z mordowaniem Polaków, świadków, tożsamości zamordowanych Polaków, Ukraińców i Czechów, a także Ukraińców pomagających Polakom. Cztery lata mi zajęło aby przez nią przebrnąć, ale tylko z powodu natężenia okrucieństwa zapisanego na kartach, którego nie sposób przyjąć w większej dawce i po części przez suchy, kronikarski styl pisania w Tomie nr 1. Przez nią zainteresowałem się wieloma wspomnieniami Polaków, którzy tę gehennę przetrwali. WIEKIE PODZIĘKOWANIA i GRATULACJE dla ojca i córki: Siemaszków za tę tytaniczną pracę. W refleksji nad nią i innymi tekstami z rzeczonego tematu Ludobójstwa na Wołyniu i Małopolski Wschodniej zauważyłem, że nie powstała jeszcze żadna książka, która ukazałaby, sposoby wtapiania się UPowców w polskie społeczeństwo po IIWŚ. Wiele bowiem niedoszłych ofiar banderowców spotykało swoich prześladowców w miastach ziem poniemieckich (exemplum Apolinary Oliwa). Mordercy z UPA uciekając przed NKWD, wyjeżdżało na nowy zachód Polski, często przybierając fałszywe tożsamości znanych im, zamordowanych Polaków.

Książka niesłychanie ważna, bo ukazująca metodyczną pracę autorów nad morderczym szlakiem ukraińskich faszystów na Wołyniu w czasie II wojny światowej, a którzy to autorzy wieś po wsi, gmina po gminie, powiat po powiecie, odnotowują wydarzenia związane z mordowaniem Polaków, świadków, tożsamości zamordowanych Polaków, Ukraińców i Czechów, a także Ukraińców pomagających...

Praca Siemaszków, pod względem faktograficznym jest najlepszą publikacją o Zbrodni Wołyńskiej i dlatego dałem jej najwyższą notę. Jest to jednak książka dość ciężka w lekturze, co dotyczy zwłaszcza pierwszego tomu, gdzie w dość suchy sposób przez ponad tysiąc stron, Siemaszkowie miejscowość po miejscowości, piszą o kolejnych mordach na Polakach popełnionych przez UPA na Wołyniu. Dla ludzi którzy interesują się Rzezią Wołyńską jest to pozycja obowiązkowa, o ile ktoś jest w stanie, przeczytać setki stron opisów tortur i mordów.

Praca Siemaszków, pod względem faktograficznym jest najlepszą publikacją o Zbrodni Wołyńskiej i dlatego dałem jej najwyższą notę. Jest to jednak książka dość ciężka w lekturze, co dotyczy zwłaszcza pierwszego tomu, gdzie w dość suchy sposób przez ponad tysiąc stron, Siemaszkowie miejscowość po miejscowości, piszą o kolejnych mordach na Polakach popełnionych przez UPA na...

Przed autorami chylę głęboko czoła. Zajmowali się tym tematem, gdy jeszcze nie było wolno. Doskonała książka.

Przed autorami chylę głęboko czoła. Zajmowali się tym tematem, gdy jeszcze nie było wolno. Doskonała książka.

Napisać o tej książce, że jest wstrząsająca, to zbyt banalne. Napisać, że homo homini lupus est, to zbyt mało. Nie można też "zachęcić" do jej przeczytania, bo książka jest dokumentalnym zapisem ludobójstwa Polaków. Jedyne, co można, to prosić wszystkich czytelników o pamięć, bo jeśli zapomnimy, kamienie wołać będą.

Napisać o tej książce, że jest wstrząsająca, to zbyt banalne. Napisać, że homo homini lupus est, to zbyt mało. Nie można też "zachęcić" do jej przeczytania, bo książka jest dokumentalnym zapisem ludobójstwa Polaków. Jedyne, co można, to prosić wszystkich czytelników o pamięć, bo jeśli zapomnimy, kamienie wołać będą.

Warto przeczytać, mimo brutalnych opisów mordów. Nie sądziłam, że ta książka może być aż tak przerażająca. Osoby o słabej psychice lepiej żeby nie czytały.
Tego co wyprawiało UPA nie można nawet nazwać zezwierzęcaniem - bo obrazimy w tym momencie zwierzęta...

Warto przeczytać, mimo brutalnych opisów mordów. Nie sądziłam, że ta książka może być aż tak przerażająca. Osoby o słabej psychice lepiej żeby nie czytały.
Tego co wyprawiało UPA nie można nawet nazwać zezwierzęcaniem - bo obrazimy w tym momencie zwierzęta...

Cenna naukowa publikacja którą jednak powinni przeczytać wszyscy

Cenna naukowa publikacja którą jednak powinni przeczytać wszyscy