Na prawdę nie wiem co mnie podkusiło do wypożyczenia tej książki. Co w niej jest takiego strasznego?
- Główni bohaterowie. Są na prawdę kiepsko wykreowani i żadnego z nich nie darze sympatią. Główna bohaterka denerwowała mnie od samego początku, dosłownie od jej pierwszej wypowiedzi. Jej brat, który w zamyśle miał być chyba postacią komediową, jest żałosnym podrywaczem, który używa najgorszych tekstów jakie można powiedzieć dziewczynie. Czytanie o jego "miłosnych podbojach" zamiast uśmiechu wywoływało u mnie zażenowanie. O rodzicach tej dwójki mogę powiedzieć tyle, że są samolubnymi i najbardziej nieprzystosowanymi do życia dorosłymi o jakich miałam okazje czytać.
Bohaterowie drugoplanowi są nijacy.
- Pisanie w pierwszej osobie i jeszcze co rozdział zmiana osoby, z perspektywy której czytamy wydarzenia.
- Podejście do tematu młodzieńczej miłości. Autorka, w moim odczuciu, przedstawiła to wszystko z punktu widzenia dorosłego, który każdą nastoletnią miłość uważa za szczeniacką i niedojrzałą. Bohaterowie zachowują się bardziej jak przedszkolaki niż jak nastolatkowie. Zamiast porozmawiać wprost wysyłają swoich kolegów lub koleżanki, jak nie chcą kogoś widzieć chowają się po kątach itp. W ich zachowaniu nie ma ani krzty naturalności.

Ogólnie mówiąc, odradzam lekturę każdemu, nawet jeśli ma się trochę wolnego czasu.

Na prawdę nie wiem co mnie podkusiło do wypożyczenia tej książki. Co w niej jest takiego strasznego?
- Główni bohaterowie. Są na prawdę kiepsko wykreowani i żadnego z nich nie darze sympatią. Główna bohaterka denerwowała mnie od samego początku, dosłownie od jej pierwszej wypowiedzi. Jej brat, który w zamyśle miał być chyba postacią komediową, jest żałosnym podrywaczem,...