"Nie istnieje zły Polak czy zły Żyd,zawsze jest zły albo dobry człowiek",tak powiedział swemu przybranemu synowi jego ojciec,chłopcu uratowanemu z getta.
Nie będę opisywac o czym jest "Drzewo sprawiedliwości",nigdy tego nie robię,ale własne odczucia.Przeczytałam wiele książek na temat getta,wojny,wiele wspomnień uratowanych i ocalonych,często z narażeniem życia własnego i rodziny,czytałam tez o tych,którzy postępowali przeciwnie,okrutnie ...nigdy nikogo nawet w myślach nie oceniam,bo czy miałabym tyle siły,aby komuś pomóc,w tych strasznych czasach?Czy łatwiej ukryć dziecko,podając jako własne?czy dorosłego?czy mamy prawo bawić się w Pana Boga i decydować kto ma żyć?i czy ta pomoc ma sens?czy nie będzie zmarnowana?
W jakiś sposób rozumiem obie bohaterki,i rozumiem ich żale,rozgoryczenie i ból.I myślę,że dla małej Joasi byłoby lepiej ,żeby została w Polsce,może nie było to najdoskonalsze miejsce,zwłaszcza w czasach powojennych,może biedne,ale bliższe jej samej...Nie potrafię sobie tego wyobrazić(mam pieciolętnią córeczkę),że wychowuję i chronię małą dziewczynkę,kocham ją nad życie,a potem ona wyrasta gdzieś daleko ode mnie,jakby wyrwana w inny świat.Tak,miała matkę,te która ją urodziła,ale siłą rzeczy była dla dziecka obca...
Czytałam kiedyś inną książkę"Dwie matki",tam,malutką Rosjankę,która przeżyła obóz w Auschwitz,adoptuje polskie małżeństwo,po latach odnajduje sie prawdziwa rodzina tej dziewczynki,wtedy już studentki...i wszystko ma inny przebieg,ale dziewczyna jest dosrosła,łatwiej jej przyjąć prawdę i ja oswajać,że ma dwie matki..Pamiętam okładkę tej książki,sąd króla Salomona,który ma rozsądzić,która matka jest prawdziwa dla jednego dziecka...
Ta okładka byłaby też właściwa dla "Drzewa sprawiedliwości",najlepiej czarno-biała,bo nic nie jest ani białe ani czarne,bo istnieją tysiace odcieni szarości.
POzdrawiam.

"Nie istnieje zły Polak czy zły Żyd,zawsze jest zły albo dobry człowiek",tak powiedział swemu przybranemu synowi jego ojciec,chłopcu uratowanemu z getta.
Nie będę opisywac o czym jest "Drzewo sprawiedliwości",nigdy tego nie robię,ale własne odczucia.Przeczytałam wiele książek na temat getta,wojny,wiele wspomnień uratowanych i ocalonych,często z narażeniem życia własnego i...